Італьянская Лівія
Італья́нская Лі́вія (італ.: Libia italiana) — каланіяльныя ўладанні Італьянскага каралеўства на поўначы Афрыкі. На поўдні Італьянская Лівія межавала з французскімі Чадам і Нігерам, брытанскім Суданам. На захадзе з французскім Алжырам, на ўсходзе з Егіптам.
| калонія Італіі | |||||
| Італьянская Лівія | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| італ.: Libia Italiana | |||||
|
|||||
 |
|||||
|
|
|||||
| Сталіца | Трыпалі | ||||
| Мова(ы) | італьянская мова | ||||
| Афіцыйная мова | італьянская мова | ||||
| Рэлігія | Каталіцкая Царква, іслам, копцкая праваслаўная царква і іўдаізм | ||||
| Грашовая адзінка | Italian lira[d] | ||||
| Плошча |
|
||||
| Насельніцтва |
|
||||
| Форма кіравання | калонія | ||||
| Пераемнасць | |||||
| < Асманская Лівія | |||||
| Каралеўства Лівія > | |||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||
.svg)
.svg)
Гісторыя правіць
Італьянская Лівія была сфарміравана з калоній Кірэнаіка і Трыпалітанія, якія былі захоплены Італіяй у Асманскай імперыі ў 1912 годзе пасля перамогі ў Італа-турэцкай вайне (Турцыя толькі ў 1934 годзе прызнала суверэнітэт Італіі над тэрыторыяй Лівіі). Кірэнаіка, Трыпалітанія і Фецан былі аб'яднаны ў 1934 годзе. Калонія пашырылася пасля тэрытарыяльнай саступкі з боку Судана (брытанскай калоніі) і Егіпта. У 1935 годзе было падпісана дамова Мусаліні-Лаваля ў выніку якой Італія атрымала паласу Аўзу. У 1943 годзе італьянцы вымушаны былі пакінуць сваю калонію пасля паражэння ад англа-амерыканскіх войскаў у Паўночнаафрыканскай кампаніі[2].