Абу Бакр Абдала ібн Усман ібн Амір ібн Абд-уль-Уза ібн Амр ібн Кааб ібн Саад ібн Тамім ібн Мура ат-Таі (каля 573 — 23 жніўня 634) — першы халіф, паплечнік і адзін з цесця Мухамада.

Абу Бакр
араб. أبو بكر‎‎
1-ы праведны халіф[d]
8 чэрвеня 632 — 22 жніўня 634
Пераемнік Умар ібн аль-Хатаб
Нараджэнне каля 27 кастрычніка 573[1][2][…]
Смерць 23 жніўня 634(0634-08-23)[5][4] (60 гадоў)
Месца пахавання
Бацька Abu Quhafa[d]
Маці Salma Umm-ul-Khair[d]
Жонка Qutaylah bint Abd-al-Uzza[d], Fatima bint Zaid[d], Асма бінт Умайс[d] і Habiba bint Kharija[d]
Дзеці Aisha[d][6], Abd Allah ibn Abi Bakr[d], Abdu'l-Rahman ibn Abi Bakr[d], Asmā' bint Abu Bakr Dhãtun Nito'qoen[d], Muhammad ibn Abi Bakr[d] і Umm Kulthum bint Abi Bakr[d]
Веравызнанне іслам
Дзейнасць палітык, паэт, купец
Бітвы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Ісламскія заваяванні пры праведных халіфах. I — тэрыторыя, кантралюемая ісламскай палітыяй на момант смерці Мухамада; II — заваяванні пры Абу Бакры; III — заваяванні пры Умары; IV — заваяванні пры Усмане

Нарадзіўся ў сям’і Усман (больш вядомы як Абу Кухафа) і Сальма (больш вядомая як Ум аль-Хайр). Да прыняцця ісламу быў адным з найбагацейшых купцоў Мекі. Склаў сабе значны дастатак гандлёвымі прадпрыемствамі; займаў месца суддзі, карыстаўся ў Мецы вялікай павагай, дзякуючы грунтоўнаму знаёмству з гісторыяй свайго племя і майстэрскаму тлумачэнню сноў.

Адрозніваўся непахіснай верай у місію Мухамада, за што прарок абяцаў яму рай яшчэ пры жыцці.

У 623 годзе выдаў сваю дачку Аішу замуж за Мухамада. Пасля смерці прарока ў 632 годзе, супакоіў мусульман і быў абраны халіфам (намеснікам), паколькі яшчэ пры жыцці прарока па яго даручэнню не раз быў імамам.

Паміраючы, паказаў на свайго сябра Умара, як на свайго пераемніка. Абу Бакра апісваюць чалавекам мяккага нораву, але з цвёрдымі маральнымі правіламі. Ён сабраў рассеяныя месцы Карана; пачаў заваяванне Сірыі. Пахаваны побач з прарокам.

Зноскі

  1. Abu Bakr // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Abu Bakr al-Siddiq // Store norske leksikon — 1978. — ISSN 2464-1480
  3. а б Абу-Бекр // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. АндреевскийСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. I. — С. 46.
  4. а б Abu-Bekr // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 1. — P. 78.
  5. Abu Bakr // Encyclopædia Britannica Праверана 14 лютага 2020.
  6. Али-заде А. Аиша бинт Абу Бакр // Исламский энциклопедический словарьМ.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8