Адэлін
Адэлін (укр.: Аделін, Адолін, руск.: Аделин, польск.: Adolin) — былая нямецкая калонія Такарыўскага сельскага савета Ярунскага раёна Жытомірскай вобласці.
Былая калонія
|
Былое лютэранскае паселішча у 25 км на паўднёвы захад ад горада Наваград-Валынскі. Лютэранскі прыход — Наваград-Валынскі[1].
Насельніцтва правіць
У канцы XIX стагоддзя колькасць насельніцтва складала 123 жыхары, двароў — 18[2], у 1906 годзе — 20 двароў і 116 жыхароў[3], у 1910 годзе — 55 жыхароў[1], у 1923 годзе — 20 двароў і 126 жыхароў[4], у 1924 годзе — 34 двары і 175 жыхароў, з перавагай насельніцтва нямецкай нацыянальнасці[5], у 1926 годзе — 186 чалавек і 40 двароў.
У выніку Галадамору 1932—33 гадоў у калоніі не засталося жыхароў[6].
Гісторыя правіць
У канцы XIX стагоддзя — калонія Жалобенскай воласьці Наваград-Валынскага павета Валынскай губерні, ў 18 вёрстах ад цэнтра павета, г. Наваград-Валынскі[2].
У 1906 годзе калонія ўваходзіла ў склад Жалобенскай воласці (1-га стану) Наваград-Валынскага павета Валынскай губерні. Адлегласць да павятовага цэнтра, г. Наваграда-Валынскага — 18 вёрст, да валасной управы ў с. Жалобнэ — 4 вярсты. Паштовае аддзяленне — Наваград-Валынскі[3].
У 1923 годзе калонія ўвайшла ў склад новаўтворанага Токараўскага сельсавета, які 7 сакавіка 1923 года ўключаны ў склад новаўтворанага Пішчэўскага (пазней — Ярунскі) раёна Жытомірскай (пазней — Валынская) акругі[7]. Размяшчалася ў 9 вёрстах ад раённага цэнтра, с. Пішчаў, і 2,5 вярсты ад цэнтра сельсавета, с. Такарыў[4].
Па стане на 1 кастрычніка 1941 года ў пераліку населеных пунктаў не згадваецца[7].
Крыніцы правіць
- ↑ а б Немцы России. Населенные пункты и места поселения. Энциклопедический словарь. (руск.). Wolgadeutsche.. М.:«ЭРН», 2006. Архівавана з першакрыніцы 23 студзеня 2022. Праверана 11 лютага 2024.
- ↑ а б Adolin // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XV, cz. 1: Abablewo — Januszowo (польск.). — Warszawa, 1900. — S. 12.
- ↑ а б Списокъ населенныхъ местъ Волынской губерніи (руск.). Інстытут гісторыі Украіны НАН Украіны.. Житомир: Волинская губернская типография. 1906. Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2017. Праверана 11 лютага 2024.
- ↑ а б Материалы по административно-территориальному делению Волынской губернии 1923 года (руск.). Інстытут гісторыі Украіны НАН Украіны.. Издание Волынского Губернского Отдела Управления. Житомир. 1923. Архівавана з першакрыніцы 5 кастрычніка 2021. Праверана 11 лютага 2024.
- ↑ Національні меншості на Україні (реєстр селищ) (укр.). Інстытут гісторыі Украіны НАН Украіны.. Харьков, 1925. Архівавана з першакрыніцы 22 студзеня 2021. Праверана 11 лютага 2024.
- ↑ Дідух В., Нікітюк В., Якубовська Т. Історія містечка Ярунь та його околиць до середини ХХ ст. (укр.). Тернополь, 2016. Архівавана з першакрыніцы 16 студзеня 2021. Праверана 11 лютага 2024.
- ↑ а б Кондратюк Р., Самолюк Д., Табачник Б. Адміністративно-територіальний устрій Житомирщини 1795-2006 роки. Довідник: офіційне видання (укр.). Інстытут гісторыі Украіны НАН Украіны. с. 189. Житомир: «Волинь», 2007. Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2021. Праверана 11 лютага 2024.
Спасылки правіць