Акватынта (італ.: aqua — вада і італ.: tinto — чарніла) — тэхнічная разнавіднасць гравюры, заснаваная на пратраўліванні кіслатой металічнай дошкі праз прыліплы да яе каніфольны пыл, што надае адбітку эфект, блізкі да тонавага малюнка. Выкарыстоўваецца часам у спалучэнні з афортам для атрымання ў выявах розных адценняў. У беларускім мастацтве акватынта ужываецца з канца 17 ст.

Жан-Клод Рышар «Віла Мадама», 1765

Літаратура правіць

  • Архітэктура, выяўленчае і дэкаратыўна-прыкладное мастацтва: Дапаможнік для вучняў. Мінск: Беларусь, 2001. ISBN 985-01-0124-5