Аляксандр Сяргеевіч Парахаўшчыкоў

Парахаўшчыкоў Аляксандр Сяргеевіч (10 лютага 1865, Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя — пасля 1938) — ваенны дзеяч, генерал-харунжы Арміі УНР.

Парахаўшчыкоў Аляксандр Сяргеевіч
Дата нараджэння 10 лютага 1865(1865-02-10)
Месца нараджэння
Дата смерці не раней за 1938
Месца смерці
Бацька Q4373149?
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць  Расійская імперыя
 Украінская Народная Рэспубліка
Род войскаў Армія Украінскай Народнай Рэспублікі[d]
Званне
Генерал-маёр
Генерал-маёр

Генерал-харунжы
Генерал-харунжы
Часць Першая сусветная вайна
Савецка-ўкраінская вайна
Камандаваў памочнік начальніка штаба 2-й Валынскай дывізіі Арміі УНР.
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Ордэн Святога Уладзіміра
Ордэн Святога Уладзіміра
Ордэн Святога Станіслава
Ордэн Святога Станіслава
Ордэн Святой Ганны
Ордэн Святой Ганны

Біяграфія правіць

Аляксандр Парахаўшчыкоў нарадзіўся ў Санкт-Пецярбургу. Беларус па паходжанні. Скончыў фізіка-матэматычны факультэт Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта. Здаў экзамен на званне афіцэра пры 1-м ваенным Паўлаўскім вучылішчы (1889), служыў у лейб-гвардыі Сямёнаўскага палку. Скончыў Мікалаеўскую акадэмію Генеральнага штаба па 1-му разраду (1895).

Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне. У чэрвені — кастрычніку 1914 года — штаб-афіцэр для даручэнняў штаба 6-й арміі. З снежня 1914 года — камандзір 335-га пяхотнага Анапскага палка. З 5 чэрвеня 1915 года — генерал-маёр, камандзір брыгады 64-й пяхотнай дывізіі. З канца 1915 года — начальнік штаба 18-й пяхотнай дывізіі. З вясны 1916 — у распараджэнні начальніка Галоўнага ўпраўлення Генеральнага штаба. З лета 1917 года — у распараджэнні камандуючага войскамі Паўднёва-Заходняга фронту.

За Першую сусветную вайну Аляксандр Парахаўшчыкоў быў узнагароджаны ўсімі ордэнамі да Святога Уладзіміра III ступені з мячамі і павязкай, Георгіеўскай зброяй (12.11.1915, за бой 15-19.03.1915).

З 12 сакавіка 1918 года — Бердычаўскі павятовы камендант.

З чэрвеня 1920 года Аляксандр Парахаўшчыкоў начальнік штаба 6-й запасной брыгады Арміі УНР. З 22 ліпеня 1920 года быў памочнікам начальніка штаба 2-й Валынскай дывізіі Арміі УНР. 3 жніўня 1920 года Аляксандр Парахаўшчыкоў начальнік ваенна-гістарычнага аддзела штаба Арміі УНР.

З 1922 года Аляксандр Парахаўшчыкоў жыў у эміграцыі ў Яблонах пад Варшавай.

Зноскі

Літаратура правіць

  • Тинченко Я. Ю. Офіцерський корпус Армії Української Народної Республіки (1917—1921).Книга I. — К. : Темпора, 2007. — ISBN 966-8201-26-4.
  • Довідник з історії України / за ред. І. З. Підкови, Р. М. Шуста. — К. : Генеза, 2001. — ISBN 966-504-439-7.
  • Шмаглит Р. Г. Белое движение 900 биографий крупнейших представителей русского военного зарубежья. — М.: Zebra, 2006. — ISBN 5-94663-202-7.

Спасылкі правіць