Антоні Тапіес

Антоні Тапіес (катал.: Antoni Tàpies i Puig; 13 снежня 1923, Барселона — 6 лютага 2012, Барселона) — каталонскі жывапісец, графік і скульптар, мастак кнігі, адзін з найслынных майстроў сусветнага мастацтва другой паловы XX стагоддзя.

Антоні Тапіес
катал.: Antoni Tàpies i Puig
Імя пры нараджэнні	Antoni Tàpies i Puig
Дата нараджэння	13 снежня 1923(1923-12-13)
Месца нараджэння	Барселона, Іспанія
Дата смерці	6 лютага 2012(2012-02-06) (88 гадоў)
Месца смерці	Барселона, Іспанія
Грамадзянства	Іспанія
Дзеці	Antoni Tàpies i Barba[d] і Miquel Tàpies Barba[d]
Род дзейнасці	мастак, скульптар, ілюстратар, графік
Вучоба	German School of Barcelona[d]
Мастацкі кірунак	Ар інфармель
Член у	Каралеўская акадэмія прыгожых мастацтваў Сан-Фернанда[d] Берлінская акадэмія мастацтваў Каралеўская акадэмія мастацтваў Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Баварская акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Taüll Group[d]
Узнагароды	Камандор ордэна Ганаровага легіёна Камандор ордэна мастацтваў і літаратуры Афіцэр ордэна мастацтваў і літаратуры
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Бацька — сталічны адвакат, сям’я маці аб’ядноўвала выдаўцоў і кнігагандляроў, якія выступалі за незалежнасць Каталоніі. У пачатку 1940-х гадоў перанёс цяжкае запаленне лёгкіх, два гады правёў у клініках і санаторыях. У 1943 годзе паступіў на юрыдычны факультэт Барселонскага ўніверсітэта, у 1945 кінуў вучобу і цалкам заняўся жывапісам. У 1948 годзе разам з паэтам і мастаком Жаан Бросай, сваім стрыечным братам Мадэстам Кушартам і інш. стварыў групу Dau al Set («Сёмая грань ігральнай косці»), арыентаваную на дадаізм і сюррэалізм.

Творчасць

На раннім этапе Тапіес выпрабаваў ўплыў сюррэалістаў, асабліва Х.Міро і Клее, але сышоў у бок абстрактнага экспрэсіянізму і «беднага мастацтва», які супрацьстаяў любой форме эстэтызму (гэта адносіцца і да выкарыстання ім, як правіла, «празаічных», «невысакародных» матэрыялаў, адходаў паўсядзённай цывілізацыі). У 1953 годзе адбылася яго першая персанальная экспазіцыя ў Барселоне, у 1953 — у Нью-Ёрку, у тым жа годзе ён упершыню ўдзельнічаў у Біенале горадзе Сан-Паўлу, у 1958 — у венецыянскай Біенале. У 1970-я гады зблізіўся з поп-артам. Работы Тапіеса прадстаўлены ў шэрагу буйных музеяў свету.

Літаратура

• Cirlot J.-E. Antoni Tàpies. Barcelona: Ediciones Omega, 1960.
• Tapié M. Antoni Tàpies. Milano: Fratelli Fabbri, 1969.
• Cirici A. Tàpies, testimoni del silenci. Barcelona: Polígrafa, 1970.
• Gimferrer P. Antoni Tàpies i l’esperit català. Barcelona: Polígrafa, 1974.
• Schmalenbach W. Antoni Tàpies. Zeichen und Strukturen. Berlin: Propylaen Verlag, 1974.
• Penrose R. Tàpies. Barcelona: Polígrafa, 1977.
• Watts H. Antoni Tàpies: Die Bildzeichen und das Buch. Wolfenbuttel: Herzog August Bibliothek, 1988.
• Dupin J. Matière du souffle (Antoni Tàpies). Paris: Fourbis, 1994.
• Tàpies: Colloque. Paris: Galerie Natonale du Jeu de Paume, 1995.
• Ullàn J.-M. Tàpies, ostinato. Madrid: Ave del Paraiso, 2000.
• Antoni Tàpies. Moscow: Gertsev Gallery, 2004.
• Faerna J.M. Tàpies. Pintura matérica. Barcelona: Ed. Polígrafa, 2006

Спасылкі

• Сайт Фондц Тапіеса Архівавана 3 кастрычніка 2006.
• [1] Архівавана 21 верасня 2007. (ням.)
• [2] (ням.)
• [3] Архівавана 11 кастрычніка 2006. (англ.)
• [4] Архівавана 3 лютага 2012. (англ.)
• [5] (англ.)