Берген-Бельзен (ням.: Konzentrationslager Bergen-Belsen) — нацысцкі канцэнтрацыйны лагер у зямлі Ніжняя Саксонія, створаны паблізу вёскі Бельзен, за некалькі кіламетраў на паўднёвы захад ад г. Берген (Германія).

Берген-Бельзен
Bergen-Belsen
Памятны мемарыял ва ўваходу на тэрыторыю былога лагера
Тып Канцэнтрацыйны лагер
Зборны пункт
Месцазнаходжанне Берген, Ніжняя Саксонія, Германія
52°45′28″ пн. ш. 9°54′28″ у. д.HGЯO
Перыяд эксплуатацыі Красавік 1943 — красавік 1945
Колькасць загінулых 70 000
Кіруючая
арганізацыя
Сайт www.bergenbelsen.de
Берген-Бельзен на Вікісховішчы
Афіцэр войскаў СС Фрыц Кляйн на гары трупаў у канцлагеры Берген-Бельзен.

Быў створаны ў маі 1940 як Шталаг 311 (Stalag 311(XI C)) для ваеннапалонных з Бельгіі і Францыі, колькасць якіх складала каля 600 чалавек. У ліпені 1941 сюды даставілі каля 20 тысяч ваеннапалонных з СССР. Да вясны 1942 года 18 тысяч з іх памерлі ад голаду, холаду і хвароб (выжыла толькі 2097 чалавек). У красавіку 1943 лагер для ваеннапалонных быў зачынены і ператвораны ў канцэнтрацыйны лагер для часавага ўтрымання тых вязняў, якія валодалі замежнымі пашпартамі і якіх можна было абмяняць на палонных немцаў, што знаходзіліся ў лагерах саюзнікаў. Статус канцэнтрацыйнага лагер атрымаў 2 снежня 1944 года.

Канцлагер Берген-Бельзен адыграў важную ролю ў “маршах смерці” — эвакуацыі вязняў з розных канцлагераў падчас наступу войскаў кааліцыі. У 1945 годзе, калі ўжо стаў відавочным канец Другой сусветнай вайны, у Берген-Бельзен былі пераведзены вязні з іншых лагераў, хоць Берген-Бельзен не быў падрыхтаваны для прыёму такой колькасці зняволеных.

У лагеры не было газавых камер. Але за 1943-1945 гг. тут памерлі каля 50 тысяч зняволеных, звыш 35 тысяч з іх — ад тыфу за некалькі месяцаў да вызвалення лагера.

Лагер быў вызвалены 15 красавіка 1945 63-м палком супрацьтанкавай артылерыі брытанскай 11-й бранетанкавай дывізіі. Нягледзячы на ​​вялікія намаганні, каб выратаваць тых, хто выжыў, да канца красавіка памерлі 9000 вязняў, а да канца чэрвеня яшчэ звыш 4000 чалавек.

Спасылкі правіць