Вагрыя
Ва́грыя (ням.: Wagrien) — паўвостраў на ўсходзе германскай зямлі Шлезвіг-Гольштэйн. Найвышэйшы пункт Вагрыі — Бунгсберг (168 м), дзе размешчана старажытная крэпасць. Назва ўзнікла не пазней за пачатак 8 ст. і мае славянскія карані.
У Сярэднявеччы Вагрыя — тэрыторыя паміж Балтыйскім морам, рэкамі Травэ і Свянцінай і востравам Фэмарн, населеная славянскім племем ваграў, якая з 10 ст. падверглася спусташальным набегам нямецкіх феадалаў і была захопленая імі ў 1139 г.[1].
Сёння Вагрыяй звычайна называюць толькі Ольдэнбургскі паўвостраў (Oldenburgische Halbinsel) ва Усходнім Гольштэйне. Замак Вагрыр займаў цэнтральнае месца ў Ольдэнбургу (тады ён называўся Starigard, або «Стары замак»); валы ўсё яшчэ існуюць.
Зноскі
- ↑ Гладкий В. Д. Славянский мир I—XVI века. Энциклопедический словарь. М., Центрополиграф, 2001. С. 80.