Вадзім Рыгоравіч Астапенка
Вадзім Рыгоравіч Астапенка (17 жніўня 1924, в. Шамава, Мсціслаўскі раён, Магілёўская вобласць — 22 снежня 1989) — беларускі хірург, доктар медыцынскіх навук, прафесар.
| Вадзім Рыгоравіч Астапенка | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 17 жніўня 1924 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 22 снежня 1989 (65 гадоў) |
| Месца пахавання | |
| Род дзейнасці | хірург, урач, выкладчык універсітэта, дэкан, загадчык кафедры |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар медыцынскіх навук[1] (1972) |
| Навуковае званне | |
| Альма-матар |
|
| Вядомыя вучні | Генадзь Георгіевіч Кандраценка |
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў сям'і фельчара. Скончыў сярэднюю школу ў 1941 г. Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне, служыў у Савецкай Арміі, 1941—1947 гг. Скончыў МДМІ ў 1953 г. Аспірант кафедры факультэцкай хірургіі МДМІ, 1953—1956 гг., Стаў кандыдатам медыцынскіх навук у 1957 г. Асістэнт кафедры факультэцкай хірургіі МДМІ (1956—1965 гг.), Дэкан курсу, 1956—1967 гг.; Дэкан лячэбнага факультэта, 1962—1968 гг. Прысвоена вучонае званне дацэнта ў 1965 г., працягваў працаваць дацэнтам кафедры факультэцкай хірургіі ў 1965—1973 гг. Ступень доктара медыцынскіх навук прысуджана ў 1972 г. Прафесар той жа кафедры ў 1973—1975 гг. Затым быў абраны загадчыкам кафедры хірургіі БелДІУУ, якую ўзначальваў у 1975—1978 гг.
Загадчыкам 2-й кафедры хірургічных хвароб МДМІ працаваў у 1978—1987 гг. Галоўны хірург Міністэрства аховы здароўя БССР, 1977—1986 гг. Вядучае месца ў хірургічнай і навуковай дзейнасці належыць праблеме хірургічнага лячэння таксічнага валля. Распрацоўваў метады хірургічнага лячэння язвавай хваробы страўніка і 12-пальцавай кішкі, адначасова вывучаў праблемы лячэння партальнай гіпертэнзіі, сарбцыйных метадаў дэтаксікацыі. Аўтар больш за 200 навуковых прац, у тым ліку 12 манаграфій і вучэбных дапаможнікаў. Кіраваў падрыхтоўкай 3 доктарскіх і 4 кандыдацкіх дысертацый. Прыняў удзел у арганізацыі 3-х Рэспубліканскіх з'ездаў і 18 канферэнцый, удзельнічаў у працы 4-х Міжнародных з'ездаў і канферэнцый. Старшыня Праўлення навуковага таварыства хірургаў Беларусі. Намеснік старшыні Усесаюзнага таварыства хірургаў, член праўлення Усесаюзнага і Рэспубліканскага таварыстваў эндакрынолагаў, рэдакцыйнай калегіі часопіса «Хірургія», рэдакцыйных саветаў часопісаў «Веснік хірургіі», «Ахова здароўя Беларусі».
Узнагароды правіць
Узнагароджаны 4-ма ордэнамі (3 баявых).
Зноскі
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 44. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).