Васіль Данілавіч Сакалоўскі

Васі́ль Дані́лавіч Сакало́ўскі (9 (21) ліпеня 1897, вёска Козлікі Гродзенскай губерні, цяпер тэрыторыя Польшчы — 10 мая 1968) — савецкі военачальнік, Маршал Савецкага Саюза (3 ліпеня 1946). Падчас Вялікай Айчыннай вайны — начальнік штабоў розных франтоў, якімі камандаваў Жукаў, пасля вайны вядомы як тэарэтык, аўтар працы «Ваенная стратэгія».

Васіль Данілавіч Сакалоўскі
Дата нараджэння 9 (21) ліпеня 1897[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 10 мая 1968(1968-05-10)[2][1] (70 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія
Званне
Маршал Савецкага Саюза
Камандаваў Заходні фронт і Група савецкіх войскаў у Германіі
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Леніна
Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Леніна
Ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга
Ордэн Суворава I ступені Ордэн Суворава I ступені Ордэн Суворава I ступені Ордэн Кутузава I ступені
Ордэн Кутузава I ступені Ордэн Кутузава I ступені Медаль «За абарону Масквы» Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За вызваленне Варшавы»
Медаль «За вызваленне Варшавы»
Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
Юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту»
Юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту»
Медаль «40 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «40 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
link = Ганаровая зброя з залатым выявай Дзяржаўнага герба СССР

Замежныя ўзнагароды

Ганаровая спражка да ордэна «За заслугі перад Айчынай» (ГДР)
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені, ГДР
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені, ГДР
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені, ГДР
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені, ГДР
Кавалер ордэна «За вайсковую доблесць»
Ордэн Крыж Грунвальда III ступені
Ордэн Крыж Грунвальда III ступені
Медаль «За Варшаву 1939—1945»
Медаль «За Варшаву 1939—1945»
Медаль «За Одру, Нісу, Балтыку»
Медаль «За Одру, Нісу, Балтыку»
Ордэн Партызанскай Зоркі I ступені
Ордэн Партызанскай Зоркі I ступені
Ордэн Белага льва 1 ступені
Ордэн «Легіён пашаны» ступені генерала
Ордэн «Легіён пашаны» ступені генерала
Вялікі афіцэр ордэна Ганаровага легіёна
Вялікі афіцэр ордэна Ганаровага легіёна
Кавалер ордэна Брытанскай імперыі, ваенны
Кавалер ордэна Брытанскай імперыі, ваенны
Кавалер чэхаславацкага ордэна Славацкага нацыянальнага паўстання 1 ступені
Дукельскі памятны медаль
Дукельскі памятны медаль
Ордэн «Чырвонага Сцяга», Манголія
Ордэн Рэспублікі (Тува)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Да вайны правіць

На вайсковай службе з 1918 года. Скончыў Ваенную акадэмію РСЧА (1921), Вышэйшыя акадэмічныя курсы (1928). Падчас Грамадзянскай вайны ваяваў на Усходнім, Паўднёвым і Каўказскім франтах, камандаваў ротай, узначальваў штаб батальёна, быў памочнікам камандзіра і камандзірам палка, старшым памочнікам начальніка штаба стралковай дывізіі, камандзірам брыгады і начальнікам штаба 32-й стралковай дывізіі.

Вялікая Айчынная вайна правіць

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

  • З чэрвеня па ліпень 1941 — першы намеснік начальніка Генеральнага штаба Чырвонай Арміі.
  • З ліпеня па верасень 1941 — начальнік штаба войскаў Заходняга напрамку.
  • З ліпеня 1941 па студзень 1942 — начальнік штаба Заходняга фронту.
  • Са студзеня па люты 1942 года — першы намеснік начальніка Генеральнага штаба Чырвонай Арміі.
  • З лютага па май 1942 года — начальнік штаба войскаў Заходняга напрамку.
  • З траўня 1942 па люты 1943 — начальнік штаба Заходняга фронту.
  • З лютага 1943 па красавік 1944 года — камандуючы войскамі Заходняга фронту.
  • З красавіка 1944 па красавік 1945 года — начальнік штаба 1-га Украінскага фронту.
  • З красавіка 1945 па чэрвень 1946 года — намеснік камандуючага войскамі 1-га Беларускага фронту.

Штаб фронту пад кіраўніцтвам В. Д. Сакалоўскага падчас Смаленскай бітвы і Маскоўскай бітвы, нягледзячы на ​​некаторыя пралікі і памылкі ў працы, здолеў наладзіць разведку, арганізаваць інжынерныя работы на перадавых рубяжах і ў глыбіні абароны, актыўна ўдзельнічаў у планаванні, падрыхтоўцы і правядзенні Маскоўскай наступальнай аперацыі 1941—1942 гадоў і Ржэўска-Вяземскай аперацыі 1942 года. З лютага 1943 — камандуючы Заходнім фронтам, войскі якога ва ўзаемадзеянні з іншымі франтамі правялі Ржэўска-Вяземскую, Арлоўскую і Смаленскую аперацыі 1943 года. За няўдачы ў Аршанскай і ў Віцебскай наступальных аперацыях у красавіку 1944 года зняты з пасады камандуючага фронтам[3]. З красавіка 1944 года — начальнік штаба 1-га Украінскага фронту, з красавіка 1945 года — намеснік камандуючага 1-м Беларускім фронтам. На гэтых пасадах унёс вялікі ўклад у планаванне, падрыхтоўку і правядзенне Львоўска-Сандамірскай, Вісла-Одэрскай і Берлінскай аперацый.

За ўмелае кіраўніцтва баявымі дзеяннямі войскаў, асабістую мужнасць і адвагу В. Д. Сакалоўскаму 29 мая 1945 года прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.

Пасля вайны правіць

З чэрвеня 1952 па красавік 1960 года — начальнік Генеральнага штаба Узброеных Сіл СССР.

23 кастрычніка 1956 года а 23:00 Васіль Сакалоўскі, адпаведна рашэнню Прэзідыума ЦК КПСС, аддаў загад на ўвядзенне савецкіх войскаў у Будапешт для падаўлення Венгерскага паўстання супраць таталітарнага прасавецкага кіраўніцтва Венгерскай Народнай Рэспублікі. Паводле загаду Сакалоўскага ў сталіцу Венгрыі ноччу на 24 кастрычніка ўведзена каля 6000 вайскоўцаў Савецкай Арміі, 290 танкаў, 120 БТР і 156 гармат.

З 1960 года — Генеральны інспектар Групы генеральных інспектараў Міністэрства абароны СССР.

Памёр 10 мая 1968 года. Пахаваны ля Крамлёўскай сцяны на Краснай плошчы ў Маскве.

Творы правіць

  • Освобождение западных земель Украины // В боях за Львовщину. — Львов, 1965.
  • Славный боевой путь // От Москвы до Берлина. — М., 1966.
  • Великая битва под Москвой и её историческое значение // Беспримерный подвиг. — М., 1968.

Ваенная кар’ера правіць

Зноскі

  1. а б Wassili Danilowitsch Sokolowski // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  2. а б Соколовский Василий Данилович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. Гареев М. А. О неудачных наступательных операциях советских войск в Великой Отечественной войне. //Новая и новейшая история. 1994. № 1. (тут жа апублікаваныя даклад камісіі ДКА ад 11.04.1944 і Пастанова ДКА ад 12.04.1944).

Літаратура правіць

  • Чередниченко М. Маршал Советского Союза Василий Соколовский // Полководцы и военачальники Великой Отечественной. Вып. 1. — 2-е изд. — 1971. — С. 331—371. — 448 с.
  • Сакалоўскі Васіль Данілавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 87. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
  • Сакало́ўскі Васіль Данілавіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 642. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі правіць