Вольга Канстанцінаўна Курыленка
Вольга Канстанцінаўна Курыленка (фр.: Olga Kurylenko, укр.: О́льга Костянти́нівна Куриле́нко; нар. 14 лістапада 1979, Бэрдзянск, Запарожская вобласць, Украінская ССР, СССР) — украінская і французская актрыса і мадэль[5].
| Вольга Канстанцінаўна Курыленка | |
|---|---|
| укр.: Ольга Костянтинівна Куриленко | |
_(cropped).jpg) | |
| Дата нараджэння | 14 лістапада 1979[1][2][…] (44 гады) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Прафесія | акцёрка, мадэль, кінаактрыса, актрыса агучвання |
| Узнагароды | |
| IMDb | ID 1385871 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Сыграла дзяўчат галоўных герояў у двух экранізацыях па матывах гульняў «Хітмэн», «Макс Пэйн» і ў працягу папулярнай серыі Джэймса Бонда «Квант суцяшэння», а таксама ў прыгодніцка-фантастычным баявіку «Забыццё».
Біяграфія правіць
Нарадзілася на поўдні Украіны, у горадзе Бэрдзянску Запарожскай вобласці 14 лістапада 1979 года.
Расла ў беднасці, у звычайнай савецкай камунальнай кватэры. Бацька дзяўчыны, Канстанцін Курыленка, пакінуў сям’ю неўзабаве пасля яе нараджэння. Пасля разводу яе маці, Марына Алябішава, працавала настаўнікам малявання, Вольгу выхоўвала бабуля Раіса. У маладосці Вольга атрымала вопыт жыцця ў чатырохпакаёвай камунальнай кватэры разам з шасцю суседзямі і некалькімі дзецьмі.
Калі дзяўчыне было 13 гадоў, яна разам з маці з’ехала на канікулы ў Маскву. Там яе выпадкова знайшла адна з мадэльных агентаў, якая падышла да яе на станцыі метро і прапанавала працу мадэлі. Спачатку маці Вольгі была настроена негатыўна, але ў рэшце рэшт Вольга прыняла прапанову і пачала наведваць курсы мадэляў у Маскве. Разам з тым яна вывучала мастацтва, мовы, гульню на фартэпіяна і танцы. Наступныя тры гады дзяўчынка жыла паміж Масквой і Бярдзянскім.
У свае 16 гадоў Вольга ўжо была гатовая да наступнага кроку. Яна паехала ў Парыж, за 6 месяцаў вывучыла Французскую мову, і пачала працаваць у мадэльным агенцтве Madison. Яна з’явілася на вокладцы часопіса Glamour калі ёй было ўсяго 18. Адразу пасля гэтага яе фота ўпрыгожылі вокладкі часопісаў Elle, Madame Figaro, Marie Claire, Vogue, неўзабаве яна стала «тварам» кампаній Lejaby, Bebe clothing, Clarins and Helena Rubinstein.
У 2000 годзе Вольга выйшла замуж за французскага фатографа Седрыка Ван Моля, але іх шлюб працягнуўся ўсяго два гады. Пасля гэтага яна атрымала свабоду, а французскі пашпарт дазволіў ёй падарожнічаць і працаваць на Захадзе. Пасля Вольга пайшла ў акцёрскае агенцтва і адмовілася ад кар’еры мадэлі на карысць кінематографа. Яе акцёрская кар’ера імкліва пайшла ўверх.
У 2005 годзе яна дэбютавала як Ірыс, пачуццёвая Прыгажуня, у фільме «Безназоўны» (2005) рэжысёр Дыяны Бертран.
Кінематаграфічныя ролі Вольгі былі выключна палкімі, а яе натуральная прыгажосць і адкрытая эратычнасць прыцягнулі ўвагу мужчынскай аўдыторыі. Яна знялася ў фільмах «Парыж, я люблю цябе» (2006) і «Змяя» (2006), а потым сыграла рускую прыгажуню Ніку Вароніну, дзяўчыну Цімаці Аліфанта у фільме «Хітмэн» (англ.: Hitman, 2007).
У 2006—2007 гадах актрыса была ў шлюбе з амерыканскім прадпрымальнікам Дэміянам Габрыелам[6].
Вольга сыграла ролю Камілы, дзяўчыны Джэймса Бонда, у фільме «Квант суцяшэння» (2008), які з’яўляецца працягам фільма «Казіно Раяль» (2006). Зацвярджэнне Курыленка на ролю дзяўчыны Бонда зрабіла яе імя вядомым на ўвесь свет — яна стала першай украінкай, якая абышла ў кастынгу на гэтую ролю такіх акторак як Кэмеран Дыяз, Сіена Мілер і шмат іншых.
У 2009 годзе актрыса пераехала ў Лондан. У чэрвені 2010 годзе пачаліся здымкі Франка-ўкраінскага фільма «Зямля забыцця», які распавядае пра ўплыў на лёсы людзей аварыі на ЧАЭС. Адну з галоўных роляў у фільме грае Вольга Курыленка — гэта яе першыя здымкі ва Украіне[7].
2013 Вольга і яе кампаньён Том Круз прадставілі новы фантастычны фільм «Забыццё»[8].
3 кастрычніка 2015 года актрыса нарадзіла сына Аляксандра Марка Гарацыя, ад брытанскага пісьменніка Макса Беніца, з якім у той час складалася ў адносінах[9].
15 сакавіка 2020 года паведаміла, што ёй паставілі дыягназ каранавіруснае захворванне COVID-19, і што яна ўжо тыдзень знаходзіцца ў ізаляцыі дома ў Лондане і што галоўныя яе сімптомы — падвышаная тэмпература і слабасць[10]. 20 сакавіка акторка паведаміла, што стан яе стабілізаваўся і яна ачуняла[11].
У лютым 2022 года выступіла супраць уварвання Расіі ва Украіну[12].
Фільмаграфія правіць
| Год | Беларуская назва | Арыгінальная назва | Роля | |
|---|---|---|---|---|
| 2001 | с | Ларга | англ.: Largo Winch | Кароль |
| ф | Безназоўны палец | фр.: L'Annulaire | Ірыс | |
| ф | Парыж, я люблю цябе | фр.: Paris, je t'aime | вампір | |
| тф | Амулет | фр.: Le Porte-bonheur | Сафія | |
| ф | Змяя | фр.: Le Serpent | Сафія | |
| 2007 | с | Небяспечныя сакрэты | англ.: Suspectes | Ева Пірэс |
| ф | Хітмэн | англ.: Hitman | Ніка Вароніна | |
| ф | Макс Пэйн | англ.: Max Payne | Наташа Сакс | |
| ф | Квант суцяшэння | англ.: Quantum of Solace | Каміла | |
| ф | На маім захадзе | фр.: À l'est de moi | руская прастытутка | |
| ф | Сцены | Kirot (англ.: The Assassin Next Door) | Галя | |
| 2010 | с | Тыранія | англ.: Tyranny | Міна Харуд |
| ф | Цэнтурыён | англ.: Centurion | Этэйн | |
| ф | Там жывуць драконы | англ.: There Be Dragons | Ільдыка | |
| ф | Зямля забыцця | фр.: La terre outragée | Аня | |
| ф | Экспат | англ.: The Expatriate | Ганна Брант | |
| ф | Да цуду | англ.: To the Wonder | Марына | |
| ф | Сем псіхапатаў | англ.: Seven Psychopaths | Энджэла | |
| 2012—2013 | с | Чароўны горад | англ.: Magic city | Вера Эванс |
| ф | Забыццё | англ.: Oblivion | Юлія Русакова | |
| ф | Глыбінныя імперыі | англ.: Empires of the Deep | каралева русалак | |
| ф | Акадэмія вампіраў | англ.: Vampire Academy: Blood Sisters | Элен Кірава | |
| ф | Чалавек лістапада | англ.: November Man | Эліс | |
| ф | Шукальнік вады | англ.: The Water Diviner | Эйшэ | |
| ф | Ідэальны дзень | англ.: A Perfect Day | Каця | |
| ф | Паскарэннея | англ.: Momentum | Алекс Фарадэй | |
| ф | Двое ў сусвеце | італ.: La corrispondenza | Эмі Раян | |
| ф | Смерць Сталіна | англ.: The Death of Stalin | Марыя Юдзіна | |
| ф | Адпеты мачо | англ.: Gun Shy | Шэйла | |
| ф | Чалавек, які забіў Дон Кіхота | англ.: The Man Who Killed Don Quixote | Джэкі | |
| ф | Дыхай у імзе | фр.: Dans la brume | Ганна | |
| ф | Мара | англ.: Mara | Кейт Фулер | |
| ф | Агент Джоні Інгліш 3 | англ.: Johnny English Strikes Again | Афелія | |
| ф | Імператар Парыжа | фр.: L'Empereur de Paris | Баранэса Раксана Жыверні | |
| ф | Пакой жаданняў | англ.: The Room | Кейт | |
| ф | Кур’ер | англ.: The Courier | Кур’ер | |
| ф | Перакладчыкі | фр.: Les traducteurs | Кацярына Анісінава | |
| ф | Бухта цішыні | англ.: The Bay of Silence | Разалінда | |
| ф | Чорная ўдава | англ.: Black Widow | Антонія Дрэйкава / Таскмайстар | |
| ф | Прынцэса | англ.: The Princess | Кай | |
| ф | Белы слон | англ.: White Elephant | Ванэса Флін | |
| 2022 | с | Дзяржздрада | англ.: Treason | Кара |
| ф | Грамабоі | англ.: Thunderbolts | Антонія Дрэйкава / Таскмайстар |
Узнагароды правіць
| Год | Узнагарода | Катэгорыя | Намінаваная праца | Вынік |
|---|---|---|---|---|
| 2008 | Сатурн (прэмія) | Лепшая кінаактрыса другога плана | Квант суцяшэння | Намінацыя |
| 2009 | Імперыя (кінапрэмія) | Лепшая кінаактрыса | Намінацыя | |
| 2012 | Бостанскі саюз кінакрытыкаў | Лепшы акцёрскі склад | Сем псіхапатаў | Перамога |
Крытыка і погляды правіць
У 2015 годзе ў інтэрв’ю іспанскаму выданню «El Mundo» Курыленка выказалася адносна вайны на ўсходзе Украіны наступным чынам:
«Шчыра кажучы, усё гэта прымушае мяне сумаваць. Мы, рускія і ўкраінцы, — адзін і той жа народ — славяне. Мы нічым адзін ад аднаго не адрозніваемся. Тое, што адбываецца, не павінна быць паміж братамі і сёстрамі. Так што гэта абсурдна, як і ўсе войны без выключэння. [ … ] Хоць заўсёды адзначаецца, што пераможца ёсць, але на практыцы ім ніхто не з’яўляецца. Бо людзі гінуць і з таго, і з другога боку, і гэта велізарнае няшчасце. У кожнай вайне гінуць тысячы людзей. Дзеля чаго? Дзеля мінімальнай змены? А часам нават і гэтага не бывае. Яно таго не варта»[13][14].
У маі 2020 года актрыса заявіла, што не лічыць сябе ўкраінкай, а яе ДНК-тэст паказвае «славянскае» паходжанне. Гэтая заява выклікала скандал ва ўкраінскай інфармацыйнай прасторы[15].
Зноскі
- ↑ Olga Kurylenko // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Olga Kurylenko // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 25 лютага 2022.
- ↑ а б Première — 1976. Праверана 23 жніўня 2020.
- ↑ Ольга Куриленко повідомила, що заразилася коронавірусом. ДМ, 16 березня 2020
- ↑ I will never belong to anyone: Olga - Times of India (англ.). The Times of India. Праверана 22 сакавіка 2020.
- ↑ Почалися зйомки французько-українського фільму про трагедію ЧАЕС — Уніан, 12.06.2010
- ↑ На безіменному пальці Ольги Куриленко з'явилася обручка // Шоу-биз 05.04.2013(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19.04.2017. Праверана 14.01.2016.
- ↑ Ольга Куриленко стала мамой. www.spletnik.ru. Праверана 21 сакавіка 2020.
- ↑ «Дівчина Бонда» Ольга Куриленко інфікована коронавірусом, Главком, 16 березня 2020
- ↑ Коронавірус: Ольга Куриленко вилікувалась від COVID-19 – новини. zaxid.net. Праверана 25 сакавіка 2020.
- ↑ https://kino.24tv.ua/zirka-bondiani-olga-kurilenko-pidtrimala-ukrayinu_n1882328
- ↑ Olga Kurylenko: 'Rusos y ucranianos somos la misma gente, eslavos'. elmundo.es. 2015 (ісп.)
- ↑ Суспільство // УКРАЇНА У ВІДГУКАХ ЗАРУБІЖНОЇ ПРЕСИ (аналітичний огляд преси), Випуск 8 (огляд матеріалів ЗМІ за 17 — 29 квітня 2015 р.). 2015. 15 стор.: С. 10-11
- ↑ «Я не українка»: акторка Ольга Куриленко несподівано зреклася своєї національності. Ольга Куриленко, голлівудська актриса з України, оскандалилася у мережі. wz.lviv.ua. 10.05.2020
Спасылкі правіць
- Вольга Курыленка на сайце «Internet Movie Database» (англ.)
- Переклади інтерв’ю з Ольгою Куриленко
- Фотографії Ольги Куриленко
- Сайт присвячений Ользі Куриленко
- Olga-Kurylenko.info Російський фан-сайт Ольги Куриленко Архівавана 5 снежня 2009.
- Film.ru: Ольга Куриленко(недаступная спасылка) (руск.)
- The Sun (20 вересня 2007): «Бондаж для мене добре» (англ.)