Віхолка (сяло)

Віхолка
Краіна	Расія
Суб’ект федэрацыі	Бранская вобласць
Муніцыпальны раён	Навазыбкаўскі раён
Каардынаты	52°40′25″ пн. ш. 31°44′35″ у. д.HGЯO
Часавы пояс	UTC+03:00
Паштовыя індэксы	243014
Код АКАТП	15240840002

Віхолка^[1] (руск.: Вихолка) — сяло ў Навазыбкаўскай гарадской акрузе Бранскай вобласці Расіі.

Назва правіць

Назва паселішча ад назвы рэчкі Віхолка (прыток Іпуці). Сам гідронім балцкага паходжання. На гэта паказвае тыповы балцкі гідранімічны фармант -ol- (як у назвах тыпу Даколка), які з’яўляецца дыягнастычным для балцкіх гідронімаў^[2].

Корань Віх- такі ж, што і ў назве Віхра. Звязана з літоўскім viešmuo «ручай», далей да індаеўрапейскага кораня *ṷeis- / ṷis- «цячы», ад якога таксама назва Вісла (< *ṷeis-tlā)^[3]^[4].

Балцкія гідранімічныя аналагі — літоўскія рачныя назвы Vieša, Viešinta, Viešintas, Viešmuo, латышская Viesīte, назва возера Вісяты^[5].

Назву можна прыблізна перадаць як "Плыткая (рака)".

Гісторыя правіць

Вядома з сярэдзіны XVIII ст. як хутар, пазней вёска ва ўладанні Кіева-Пячэрскай лаўры^[6]. У 1859 годзе сяло Суражскага павета Чарнігаўскай губерні Расійскай імперыі, 80 двароў^[7].

З мая 1919 года ў складзе Гомельскай губерні РСФСР, з 1926 года ў Бранскай губерні. З 1929 па 1937 гады ў Заходняй вобласці, затым у складзе Арлоўскай вобласці.

Са жніўня 1941 да верасня 1943 года пад нацысцкай акупацыяй.

У 1944 годзе ўвайшло ў склад Бранскай вобласці. Да 2009 года ў складзе Верашчацкага сельскага паселішча Навазыбкаўскага раёна.

Зноскі

↑ Напісанне ў адпаведнасці з ГКНП 13-012-2011 «Тэхнічная інструкцыя па перадачы найменняў геаграфічных аб’ектаў з рускай мовы на беларускую мову»
↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 163.
↑ J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 1134.
↑ H. Krahe. Unsere ältesten Flussnamen. Wiesbaden, 1964. C. 50-51.
↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 378—379.
↑ Вихолка (нявызн.). Родной Брянск, милая сердцу Брянщина. Архівавана з першакрыніцы 3 верасня 2022. Праверана 3 верасня 2022.
↑ XLVIII. Черниговская губерния. Список населенных мест по сведениям 1859 года (нявызн.). Государственная публичная историческая библиотека России. Центр. стат. ком. М-ва внутр. дел. (1 мая 1866). Архівавана з першакрыніцы 20 верасня 2022. Праверана 3 верасня 2022.

[ГКНП-1] Напісанне ў адпаведнасці з ГКНП 13-012-2011 «Тэхнічная інструкцыя па перадачы найменняў геаграфічных аб’ектаў з рускай мовы на беларускую мову»

[2] В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 163.

[3] J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 1134.

[4] H. Krahe. Unsere ältesten Flussnamen. Wiesbaden, 1964. C. 50-51.

[5] A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 378—379.

[:2-6] Вихолка (нявызн.). Родной Брянск, милая сердцу Брянщина. Архівавана з першакрыніцы 3 верасня 2022. Праверана 3 верасня 2022.

[:0-7] XLVIII. Черниговская губерния. Список населенных мест по сведениям 1859 года (нявызн.). Государственная публичная историческая библиотека России. Центр. стат. ком. М-ва внутр. дел. (1 мая 1866). Архівавана з першакрыніцы 20 верасня 2022. Праверана 3 верасня 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]