Габуста́н (азерб.: Qobustan) — мясцовасць на ўсходзе Азербайджана. На яе тэрыторыі размешчаны Габустанскі дзяржаўны гісторыка-мастацкі запаведнік, уключаны ў 2007 годзе ў спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Агульная плошча — 3 096 га. Запаведная зона — 537 га.

Габустан*
Qobustan, Gobusstan**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА

Тып Прыродны, змешаны, культурны
Крытэрыі VII, VIII, IX, X
Спасылка 1
Рэгіён*** Азія
Гісторыя ўключэння
Уключэнне 2007  (31 сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА»
** Назва ў афіцыйным англ. спісе
*** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА
Карта запаведніка

Прырода і геаграфія правіць

Габустан уяўляе сабою частку шырокай узгорыстай тэрыторыі, якая цягнецца ад паўднёвага ўсходу Вялікага Каўказа да паўднёва-заходняга ўзбярэжжа Каспійскага мора, пакрытую бяссцёкавымі ярамі габу. Гэта пустынная або паўпустынная мясцовасць, моцна парэзаная часовымі вадацёкамі. Пераважаюць невысокія астанцы з асадкавых парод і долы з западзінамі і вапняковымі адкладаннямі. Сустракаюцца саланчакі і гразевыя вулканы.

Клімат субтрапічны засушлівы. Раслінны і жывёльны свет характэрны для пустынь і паўпустынь. Флора прадстаўлена ясноткавым разнатраўем, рознымі відамі хмызнякоў і малых дрэў, у тым ліку дзікім вінаградам, карлікавым яварам, ядлоўцам і інш. Рэдкія сёння прадстаўнікі фаўны — лісы, змеі, яшчаркі, курапаткі, трусы і г. д.

Частка Габустана і суседніх земляў выкарыстоўваецца ў гаспадарчых мэтах для адгоннай жывёлагадоўлі і здабычы нафты.

Спадчына правіць

У 1930-х гг. на тэрыторыі Габустана былі знойдзены шматлікія петрогліфы, найбольш старажытныя з якіх адносяцца да эпохі мезаліту, а таксама пячорныя і адкрытыя стаянкі і пахаванні людзей той пары. Частка малюнкаў высякалася на камянях, калі клімат быў бліжэй да трапічнага, а мясцовая прырода нагадвала саванну з багатай флорай і фаўнай. Петрогліфы, пакінутыя 10 тыс. гадоў таму, адлюстроўваюць жывёльны свет — джэйранаў, дзікіх коз, коней, львоў, розных птушак, яшчарак, змей і г. д.

Акрамя таго, вядомы сілуэтныя малюнкі людзей. Некаторыя выкананы амаль у натуральную велічыню. У 7 — 4 тыс. да н. э. высякаліся дынамічныя сцэнкі палявання на быкоў. Мужчыны на петрагліфічных партрэтах апранутыя ў насцегнавыя павязкі, узброеныя лукамі і стрэламі. На целах жанчын бачна татуіроўка. Каспійскае мора перыядычна падыходзіла да мясцовых узгоркаў, таму прысутнічаюць малюнкі грабцоў на лодках. Разам з імі сустракаюцца выявы сонца, што можа сведчыць пра сакральны характар петрогліфаў, якія сімвалізіравалі «плаванне» сонца па небе.

Малюнкі і надпісы на камянях наносіліся аж да сярэднявечча. З эпохі бронзы яны выконваліся металічнымі прыладамі, прычым познія петрогліфы ўсё больш схематычныя, малыя ў памерах. Надпіс на лаціне адносяць да позняй антычнасці, калі ў гэтай мясцовасці прысутнічалі рымскія легіянеры. Надпісы на персідскай і арабскай мовах — да больш позняга часу.

Акрамя таго, Габустан уражвае сваёй незвычайнай прыродай — камянямі і скаламі дзіўнай формы, ярамі, гразевымі вулканамі.

Габустан двойчы наведваў Тур Хеердал.

Галерэя правіць

Спасылкі правіць

  Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 1076
рус.англ.фр.