Газабетон
Газабетон — разнавіднасць ячэістага бетону. Вырабляецца шляхам увядзення газаўтваральніка (звычайна алюмініевай пудры) у сумесь, якая складаецца са звязальнага (портландцэменту, молатай вапны і інш), крэмнязёмістага кампанента (молатага кварцавага пяску) і вады. Працэс газаўтварэння адбываецца з прычыны хімічнай рэакцыі паміж гідратам вокісу кальцыю і алюмініем; вылучаемы пры гэтым вадарод выклікае ўспушванне раствора, які, застываючы, захоўвае кіпрую структуру. Для хуткага зацвярдзення і атрымання вырабаў з газабетону з неабходнымі трывальнымі паказчыкамі вырабы падвяргаюць цеплавільготнай апрацоўцы ў аўтаклавах пры ціску пара не менш як 9 am і тэмпературы 175 ° С. Газабетон выкарыстоўваецца галоўным чынам у якасці цеплаізаляцыйнага і канструктыўна-цеплаізаляцыйнага матэрыялу. Шчыльнасць газабетону (кг/м³) 300, 400, 500, 600, 700; мяжа трываласці пры сціску (Мн/м²) адпаведна 0,8; 1,2; 2,5; 3,5; 5,0 (8,12, 25, 35, 50 кг/см²).
| Газабетон | |
|---|---|
| Дата пачатку | 1920-я |
| Матэрыял | aluminium powder[d], quartz sand[d], невядома, вапна, цэмент і гіпс |
| Усяго выраблена | 3 200 000 кубічны метр |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
