Гданьская Біблія

Гданьская Біблія (польск.: Biblia gdańska) — пераклад Святога Пісання на польскую мову 1632 г., зроблены сумесна Чэшскімі братамі і кальвіністамі. Адзін з самых папулярных польскіх пратэстанцкіх перакладаў.

Гданьская Біблія
Тытульная старонка Гданьскай Бібліі
Поўная назва

Biblia Święta to jest Księgi Starego y Nowego Przymierza z Żydowskiego y Greckiego Języka na Polski pilnie y wiernie przetłumaczone.

Іншыя назвы Biblia gdańska
Скарачэнне BG
Мова Польская
Поўная Біблія апублікавана 1632 (1-е выданне)
Апакрыфічныя кнігі Тавіта, Юдзіф, 1 Макавейская, 2 Макавейская, 3 Макавейская, Мудрасці, Мудрасць Сіраха, Баруха, 2 Ездры, 3 Ездры[1] (толькі 1-е выданне)
Перакладзена з масарэцкі тэкст, Textus Receptus
Канон пратэстанцкі
Вэб-старонка Biblia Gdańska (1632)

Паходжанне правіць

 
Фрагмент Гданьскай Бібліі 1632 г. (Зыход, раздзел 6)

Больш за чвэрць стагодзя доўжыліся намаганні пратэстанцкіх суполак над новым выданнем Святога Пісання на польскай мове пасьля Берасцейскай Бібліі. У 1600 г. на сінодзе ў Ажараве гэтая праца была даручана Марцыну Яніцкаму, пастыру рэфармацкай царквы ў Сецыміне. На сінодзе ў Баранове ў 1604 г. наказы атрымалі Даніэль Мікалаеўскі, старшы кангрэгацыі Куяў, і Ян Турноўскі, старшы Чэшскіх братоў у Вялікай Польшчы, каб параўнаць пераклад Яніцкага з Берасцейскай Бібліяй 1563 г., Краліцкай Бібліяй (1579—1594), французскім і лацінскім перакладамі.

Нягледзячы на ​​намаганні, Біблія Яніцкага так і не была выдадзена. Невядома таксама, што сталася з яго рукапісам. Па просьбе розных сінодаў Мікалаеўскі пачаў перагляд Берасцейскай Бібліі. Плёнам гэтага супрацоўніцтва кальвіністаў і чэшскіх братоў з’яўляецца другі (пасля Берасцейскай Бібліі) пераклад Бібліі евангельскіх цэркваў.

Крыніцы перакладу правіць

Крыніцамі Гданьскай Бібліі былі:[2]

  1. Септуагінта, выданні: Базель (1545), Сікстына (1586), Антверпенская паліглота (1569—1572);
  2. Таргум арамейскі (Пяцікніжжа і Кнігі Прарокаў) — ад Антверпенскай паліглоты;
  3. Клеменцінская Вульгата (1593);
  4. іншыя польскія пераклады: Біблія Леапаліты (1561), Берасцейская Біблія (1563), Нясвіжская Біблія (1572), Біблія Якуба Вуека (1599);
  5. Чэшская Краліцкая Біблія (1596)[3];
  6. Французская: каталіцкі пераклад Жака Лефеўра д’Этапла 1530 г. (рэвізія 1579 г.) і пратэстанцкага выдання П’ера Рабера Алівэтана 1535 г.;
  7. Нямецкая Біблія Лютэра (выданне 1574 г.);
  8. Лацінскі тэкст Бібліі Santes Pagnino з 1527 г.;
  9. Лацінскі пераклад Францыска Юнія і Імануіла Трэмелія з 1579 года.

Выданні правіць

Спачатку ў 1606 г. быў апублікаваны «Новы Запавет Госпада нашага Ісуса Хрыста, старанна перакладзены з грэчаскай на польскую мову, а цяпер зноў перагледжаны і выдадзены з дазволу Старэйшых. У Гданьску ўдава Гільгельма Гільмотана друкавала ў год Пана 1606»[4]. Пераклад пачаў друкавацца ў 1630 г. Поўны пераклад быў апублікаваны 18 лістапада 1632 г. у друкарні Анджэя Гюнефельда ў Гданьску (адсюль пазнейшая назва). Як правіла, дбайная карэктура не выявіла памылкі друку ў Евангеллі ад Мацвея 4:1, і быў перададзены тэкст: «Ісус быў заведзены ў пустыню Духам, каб Яго спакушаў д’ябал» — замест «ад д’ябла». Памылка друку прывяла да доўгага і дарагога працэсу. Па гэтай прычыне ў 1633 годзе Новы Запавет быў апублікаваны ў невялікім фармаце без гэтай памылкі[5].

У 1633 годзе Святы Пасад унёс Гданьскую Біблію ў Індэкс забароненых кніг[5]. Годам пазней прымас Ян Венжык строга забараніў каталікам, каб «пад анафемай Святога Пасаду яны не адважваліся чытаць, хаваць, прадаваць ці ахвяраваць каму-небудзь, але калі хто атрымае, павінен неадкладна вярнуць» пробашчу, а пробашч свайму біскупу. Ён загадаў кнігагандлярам і друкарам «не адважвацца прадаваць гэтую Біблію або перадрукоўваць яе любым спосабам»[6].

Першапачаткова пераклад не карыстаўся вялікай папулярнасцю, бо істотна адрозніваўся ад агульнаўжыванага тэксту Берасцейскай Бібліі 1563 г. Аднак з часам Гданьскую Біблію прынялі польскія лютэране[5]. Нягледзячы на ​​амстэрдамскае выданне, апублікаванае ў 1660 г. па ініцыятыве Яна Амоса Каменскага ў Крыстафеля Кунрадуса, яно было ўнікальным ужо ў канцы XVII ст. Ён заставаўся лінгвістычна правільным больш за трыста гадоў як біблейскі пераклад польскіх пратэстантаў[7].

Значэнне правіць

На працягу сваёй гісторыі Гданьская Біблія мела такое ж значэнне для польскіх пратэстантаў, як і для католікаў Біблія Якуба Вуека. Па гэтай прычыне ён быў апублікаваны 6 разоў да 19-га стагоддзя.

У 19-м і 20-м стагоддзях (да канца Другой сусветнай вайны) Бібліі шмат разоў перавыдаваліся (не менш за 75 разоў)[8]

Гданьская Біблія заставалася асноўным перакладам, якім карысталіся польскія евангелісты і евангельскія хрысціяне да 1975 г., гэта значыць да выдання Варшаўскай Бібліі.

Як ужо было сказана, асабліва ў першых выданнях Гданьскай Бібліі таксама былі кнігі, якія пратэстанты лічылі апокрыфамі (некаторыя з іх у каталіцкай тэрміналогіі называюцца другакананічнымі кнігамі, некаторыя — Трэцяя кніга Макавеяў , Другая кніга Ездры і Трэцяя кніга Ездры і Малітва Манасіі — таксама лічыцца апокрыфам), якія былі змешчаны паміж Старым і Новым Запаветамі. Сучасныя выданні не працягваюць гэтай традыцыі.

Зноскі

  1. bibliepolskie.pl
  2. Tadeusz Sznajderski. Reformacja i polskie przekłady Biblii. «Zagadnienia Rodzajów Literackich». s. 79. t. LX, z. 4. DOI: 10.26485/ZRL/2017/60.4/5. ISSN 0084-4446.
  3. Краліцкая Біблія выкарыстоўвалася пераважна ў апакрыфічных кнігах, пераймаючы іх набор, назвы і парадак, а таксама ва ўводзінах да некаторых кніг.
  4. Daniel Kaleta. 400. rocznica wydania Nowego Testamentu Biblii Gdańskiej. «Na Straży», s. 100, marzec 2006.
  5. а б в BIBLIA Swięta: to jest Księgi Starego y Nowego Przymierza z Zydowskiego y Greckiego Języka na Polski pilnie y wiernie przetłumaczone
  6. Zdzisław Kropidłowski: Próba oceny Biblii Gdańskiej. Gdańsk-Oliwa: Kuria Biskupia Gdańska, 1983, s. 77, 78, seria: Studia Gdańskie V.
  7. Jan Szeruda: Geneza i charakter Biblii Gdańskiej.
  8. Łukasz Zakonnik, Biblie w języku polskim wydane w latach 1801—1945, «Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne», 116, 2021, s. 483—532, DOI: 10.31743/abmk.9592

Спасылкі правіць