Гемел Міхайлавіч Станкевіч

Гемел Міхайлавіч Станкевіч (1925—1962) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, камандзір узвода 111-й танкавай брыгады (25-й танкавы корпус, 1-ы Украінскі фронт), малодшы лейтэнант. Герой Савецкага Саюза.

Гемел Міхайлавіч Станкевіч
Дата нараджэння	8 сакавіка 1925(1925-03-08)
Месца нараджэння	Сяліба, Гарадзецкі сельсавет, Быхаўскі раён, Магілёўская акруга, БССР, СССР
Дата смерці	5 студзеня 1962(1962-01-05) (36 гадоў)
Месца смерці	Ташкент, Узбекская ССР, СССР
Месца пахавання	могілкі па вуліцы Боткіна[d]
Альма-матар	Ташкенцкі дзяржаўны юрыдычны ўніверсітэт[d] (1955)
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	танкавыя войскі
Гады службы	1943—1951
Званне	Малодшы лейтэнант
Часць	111-я танкавая брыгада
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	Медаль «За ўзяцце Берліна»
У адстаўцы	следчы

Біяграфія

Нарадзіўся 8 сакавіка 1925 года ў вёсцы Уюноўская Сяліба, цяпер Сяліба Быхаўскага раёна Магілёўскай вобласці Рэспублікі Беларусь, у сям'і селяніна. Беларус.

Скончыў 8 класаў. Жыў у горадзе Ленінградзе, працаваў на заводзе «Электрык». У першыя тыдні вайны быў эвакуіраваны на ўсход, у горад Ташкент.

У 1943 годзе быў прызваны ў Чырвоную Армію і накіраваны ў Харкаўскае танкавае вучылішча, эвакуіраванае ў горад Чырчык, пад Ташкентам. У 1944 годзе паспяхова скончыў вучобу і ў званні малодшага лейтэнанта накіраваны на фронт. Камандаваў танкавым узводам 111-й танкавай брыгады ў складзе 25-га танкавага корпуса. Удзельнічаў у баях за вызваленне Польшчы, вызначыўся ў баях за нямецкі горад Губен (цяпер Губін, Польшча).

Са сваёй брыгадай Гемел Станкевіч прайшоў з баямі да Берліна, удзельнічаў у яго штурме, у танкавым маршы Берлін—Прага. Пасля вайны працягваў службу ў арміі. Член ВКП(б)/КПСС з 1948 года.

У 1951 годзе звольніўся ў запас у званні старэйшага лейтэнанта. Жыў у Ташкенце.

У 1955 годзе скончыў Ташкенцкі юрыдычны інстытут. Працаваў следчым.

Памёр 5 студзеня 1962 года.

Подзвіг

24 лютага 1945 года танкавы ўзвод прарваў умацаваны ўчастак абароны ворага і першым уварваўся ў горад Губен. Падчас адбіцця адной з контратак ворага танк Г. М. Станкевіча быў падпалены фаўстпатронам. Не выходзячы з бою, экіпаж ліквідаваў няспраўнасць і застаўся ў страі. За 4 дні баёў танкісты знішчылі 3 самаходныя гарматы, 2 танкі, 4 цяжкія гарматы, 3 мінамёта і каля 180 гітлераўцаў.

Узнагароды

• Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 27 чэрвеня 1945 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецка-фашысцкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм малодшаму лейтэнанту Станкевічу Гемелу Міхайлавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 7865).
• Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Чырвонай Зоркі, медалямі.

Памяць

• Вуліцы ў гарадах Ташкент і Быхаў носяць імя Героя.

Літаратура

• Станке́віч Гемел Міхайлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 149. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

Спасылкі

• Гемел Міхайлавіч Станкевіч на сайце «Героі краіны»
• Станкевіч Гемел Міхайлавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
• Станкевіч Гемел Міхайлавіч Архівавана 2 лютага 2016..
• Спіс Герояў Савецкага Саюза з Узбекістана.