Генрых Шуц
Генрых Шуц (Heinrich Schütz; 14 кастрычніка 1585, Кёстрыц, Германія — 6 лістапада 1672) — нямецкі кампазітар эпохі барока, капельмайстар, арганіст, педагог; заснавальнік нямецкай нацыянальнай кампазітарскай школы.
| Генрых Шуц | |
|---|---|
| Heinrich Schutz | |
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 8 кастрычніка 1585 |
| Месца нараджэння | Кёстрыц |
| Дата смерці | 6 лістапада 1672 (87 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Краіна | |
| Бацька | Christoph Schütz[d][2] |
| Дзеці | Euphrosyna Pincker[d] |
| Музычная дзейнасць | |
| Педагог | Джавані Габрыэлі і Georg Otto[d] |
| Прафесіі | кампазітар, арганіст, капельмайстар |
| Інструменты | арган[d] |
| Жанры | опера, мотэт, кантата і Мадрыгал |
| Выхаванцы | Johann Vierdanck[d], David Pohle[d], Johann Wilhelm Furchheim[d], Adam Krieger[d], Johann Schelle[d], Christoph Bernhard[d][3], Matthias Weckmann[d], Christoph Kittel[d], Carlo Farina[d], Johann Paul von Westhoff[d], Heinrich Albert[d], Johann Theile[d], Caspar Kittel[d], Giovanni Andrea Bontempi[d], Clemens Thieme[d], Johann Klemm[d], Friedrich von Westhoff[d], Gabriel Möhlich[d], Johann Jacob Löwe[d], Johann Nauwach[d], Anton Colander[d], Friedrich Werner[d] і Philipp Stolle[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфічныя звесткі правіць
Вучыўся ў Дж. Габрыэлі (1609—13; Венецыя). Быў прыдворным капельмайстрам у Каселі, Дрэздэне, Капенгагене і інш. У 1657 атрымаў ганаровае званне прыдворнага капельмайстра.
Творчасць правіць
У сваёй творчасці выкарыстаў дасягненні італьянскай харавой (шматхорнага канцэртавання «венецыянскіх» майстроў), інструментальнай і сцэнічнай музыкі, абапіраўся на традыцыі нямецкай духоўнай і народнай музыкі. Аўтар першых нямецкай оперы «Дафна» (паст. 1627) і балета «Арфей і Эўрыдыка» (паст. 1638, не захаваліся). Пісаў мадрыгалы, духоўную музыку, у т.л. «страсці», псалмы, матэты. Стваральнік кантатна-аратарыяльнага жанру ў Германіі, які паўплываў на І. С. Баха і Г. Ф. Гендэля. Сярод яго вучняў аўтар трактата па кампазіцыі К. Бернгарт.
Найбольш вядомыя творы правіць
Ніжэй апублікаваны яго кнігі. Большасць з іх утрымлівае некалькі музычных опусаў; усяго існуе больш 500 асобных твораў Шуца.
- Il primo libro de madrigali (Першая кніга мадрыгалаў) (Венецыя, 1611)
- Psalmen Davids (Кніга 1) (Дрэздэн, 1619)
- Historia der frolichen und siegreichen Aufferstehung ... (Дрэздэн, 1623)
- Cantiones sacrae (Freiberg im Breisgau, 1625)
- Psalmen Davids (Кніга) (Freiberg im Breisgau, 1628)
- Symphoniae sacrae (Кніга) (Венецыя, 1629)
- Musikalische Exequien (Дрэздэн, 1636)
- Kleine geistliche Konzerte (Кніга 1) (Лейпцыг, 1636)
- Symphoniae sacrae (Кніга 2) (Дрэздэн, 1647)
- Geistliche Chor-Music (Дрэздэн, 1648)
- Symphoniae sacrae (Кніга 3) (Дрэздэн, 1650)
- Zwölf geistliche Gesänge (Дрэздэн, 1657)
- Psalmen Davids (перагляд Кнігі 2) (Дрэздэн, 1661)
- Weihnachtshistorie (Калядная Араторыя) (Дрэздэн, 1664)
Зноскі
- ↑ Г. Риман Шютц // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель — М.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 3. — С. 1467–1468.
- ↑ а б Catalog of the German National Library Праверана 1 красавіка 2024.
- ↑ The Late Baroque Era: From the 1680s to 1740 / G. J. Buelow — 1993. — P. 217.
Літаратура правіць
- Сазановіч Н. Шутц // БЭ ў 18 т. Т. 17. Мн., 2003.