Нявіннамыск

монагарадоў Нявіннамыск Стаўрапольскага краю Расіі. Тэрыторыя апераджальнага сацыяльна-эканамічнага развіцця
(Пасля перасылкі з Горад Нявіннамыск)

Нявіннамы́ск[4] (руск.: Невинномысск) — горад (з 1939 года) у Расіі, у складзе Стаўрапольскага края. Заснаваны ў 1825 годзе. Адзіны монагарад Стаўрапольскага края. З 22 снежня 2017 года — тэрыторыя апераджальнага сацыяльна-эканамічнага развіцця.

Нявіннамыск
руск.: Невинномысск
Герб[d] Сцяг[d]
Герб[d] Сцяг[d]
Краіна
Каардынаты
Кіраўнік
Заснаваны
1825
Плошча
  • 80 км²
Вышыня цэнтра
320 м
Насельніцтва
  • 116 751 чал. (2020)[3]
Часавы пояс
Паштовыя індэксы
357100–357129
Афіцыйны сайт
nevadm.ru (руск.)
Нявіннамыск на карце Расіі
Нявіннамыск (Расія)
Нявіннамыск
Нявіннамыск (Расія)
Нявіннамыск

Знаходзіцца ў перадгорнай нахільнай раўніне на абедзвюх берагах ракі Кубань, у месцы ўпадзення ў яе ракі Вялікі Зелянчук, за 55 км на поўдзень ад Стаўрапаля. Аўтамабільны і чыгуначны вузлы. Горадаўтваральнае прадпрыемства — ААТ «Нявіннамыскі Азот», выпускае азотныя ўгнаенні; ААТ «Арнест», буйнейшы расійскі вытворца аэразольнай прадукцыі, ААТ «Нявіннамыская ДРЭС», завод вымяральных прыбораў.

Насельніцтва правіць

Год Колькасць
1959 40 000 [5]
1976 92 000 [5]
1987 116 000 [6]
Год Колькасць
1996 131 900 [7]
2012 118 200 [8]
2017 117 676
Год Колькасць
2018 117 446 [9]
2019 116 884 [10]
2020 116 751 [3]

Зноскі правіць

  1. http://docs.cntd.ru/document/461506269 Праверана 15 сакавіка 2016.
  2. http://www.gks.ru/free_doc/2016/oktmo/tom4_oktmo.rar Праверана 23 кастрычніка 2016.
  3. а б http://web.archive.org/web/20200424113056/https://www.gks.ru/storage/mediabank/Численность%20по%20МО_Site.xlsx
  4. БелЭн 2000.
  5. а б Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 17. — С. 395.
  6. Географический энциклопедический словарь: Географические названия / под ред. В. М. Котляков — 3-е изд. — М.: Большая российская энциклопедия, 2003. — С. 332. — 903 с. — ISBN 5-85270-216-1
  7. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.11: Мугір — Паліклініка — С. 404.
  8. Большая российская энциклопедияМ.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 20 сакавіка 2024.
  9. 26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 годаFederal State Statistics Service. Праверана 23 студзеня 2019.
  10. http://stavstat.gks.ru/wps/wcm/connect/rosstat_ts/stavstat/resources/806f830045393f6c84a3dec4d78fa45b/Численность+населения+на+01.01.2019+г.+и+в+среднем+за+2018+год.rar

Літаратура правіць