Гіганты

Гіга́нты (стар.-грэч.: Γίγαντες; адз. л. Γίγας) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] веліканы.

Гігант Гратыён, які змагаецца з Артэмідай. Рэльеф. Ватыкан

У Гесіёда гіганты з'яўляюцца бажаствамі, сынамі Геі (Землі), якая была аплоднена кроплямі крыві, якія ўпалі з адрэзаных палавых органаў Урана (Неба)^[2], а таксама семем свайго другога мужа - жорсткага і жудаснага бажаства Тартара.

Па Гамеру, дзікія, велічэзныя і роднасныя багам істоты (пароджаны Геяй^[3]); іх цар Эўрымедон быў забіты багамі, з усім народам, за знявагу.

Гл. таксама правіць

Зноскі

↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.301-302, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.61-62
↑ Гесіёд. Тэагонія 185—186; Орфіка, фр.63 Керн
↑ Гамер. Адысея XI 576

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гіганты

[1] Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.301-302, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.61-62

[2] Гесіёд. Тэагонія 185—186; Орфіка, фр.63 Керн

[3] Гамер. Адысея XI 576

[1]

[2]

[3]