Гіпацэнтр (грэч. ὑπο- — пад, лац.: centrum — цэнтр круга) — цэнтральны пункт ачага землетрасення. У выпадку працяглага ачага пад гіпацэнтрам разумеюць пункт пачатку ўспорвання разрыву.

1. Эпіцэнтр
2. Гіпацэнтр
3. Разлом

Глыбіня залягання гіпацэнтра звычайна вагаецца ад некалькіх кіламетраў да 700 кіламетраў. У верхняй частцы зямной кары (да 20 кіламетраў) гіпацэнтры з’яўляюцца ў выніку далікатных дэфармацый у тоўшчы парод. У глыбейшых пластах гіпацэнтры ўзнікаюць на агульным фоне перавагі пластычных дэфармацый.

Гл. таксама правіць

Зноскі