Даўжыня хвалі

Даўжыня́ хва́лі — адлегласць паміж двума найбліжэйшымі адзін да аднаго пунктамі, якія вагаюцца з аднолькавымі фазамі. Звычайна даўжыня хвалі вызначаецца грэчаскай літарай $\lambda$ (лямбда). З’яўляецца адной з найболей істотных характарыстык ваганняў. Вымяраецца ў адзінках адлегласці: метрах і вытворных. Велічыня $k={\frac {2\pi }{\lambda }}$, адваротная самой даўжыні хвалі, называецца хвалевым лікам і мае сэнс прасторавай частаты.

Даўжыня хвалі вымяраецца паміж двума адвольнымі пунктамі, чые фазы ваганняў супадаюць (гэта могуць быць або максімумы, або мінімумы, або вузлы хвалі.

Каб зразумець, чым з’яўляецца даўжыня хвалі, можна ўявіць сабе хвалі, што з’явіліся ад кінутага ў ваду каменя — даўжынёй хвалі будзе адлегласць паміж двума найбліжэйшымі хрыбтамі.

Даўжыня хвалі звязана з фазавай скорасцю $v$ і частатой $f$ паводле азначэння. Даўжыня хвалі адпавядае прастораваму перыяду хвалі — адлегласці, якую пункт з нязменнай фазай праходзіць за час, роўны перыяду ваганняў $T$, таму справядлівы наступныя суадносіны:

$\lambda =vT={\frac {v}{f}}={\frac {2\pi v}{\omega }}$, дзе $\omega$ — вуглавая частата.

Хвалі дэ Бройля таксама маюць сваё вызначэнне даўжыні хвалі і частаты, якія залежаць ад імпульса $p$ і энергіі $E$

• частата: $\nu ={\frac {E}{h}}$
• даўжыня хвалі: $\lambda ={\frac {h}{p}}$

дзе $h$ — пастаянная Планка.