Джайнізм
Джайнізм (санскр. जैन, jaina от санскр. जिन, jina, «пераможца») — старажытная дхармічная рэлігія, якая з’явілася ў Індыі прыкладна ў 6 стагоддзі да н.э. У адрозненне ад індуізму не з’яўляецца ведычнай рэлігіяй і ўяўляе сабой асобную (адну з двух асноўных) індыйскіх філасофска-рэлігійных плыняў.
| Джайнізм | |
|---|---|
| Сцяг[d] | |
 | |
| Дата заснавання / стварэння | V стагоддзе да н.э.[1] |
 | |
| Названа ад | Arihant[d] |
| Заснавальнік | Mahavira[d][1] |
| Папярэдні ў спісе | індуізм і ведычная рэлігія |
| Быў натхнёны | samana[d] і Brahmanism[d][1] |
 | |
 | |
| Першая пісьмовая згадка | III стагоддзе да н.э.[2] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Заснавальнікам вучэння лічыцца кшатрый Вардхамана. Джайнізм не прызнаваў аўтарытэт «Ведаў», дазволіў уступаць у свае абшчыны мужчынам і жанчынам усіх варнаў (кастаў). Джайнізм захаваў індуісцкае вучэнне аб перараджэнні душ і аддзяцы за ўчынкі. Мэтай джайнаў з’яўляецца вызваленне ад перараджэнняў (нірвана). Паводле вучэння джайнаў, нірваны можа дасягнуць толькі аскет, які прытрымліваецца строгіх правілаў (у тым ліку «ахімсы» — непрычыненне шкоды жывым істотам). Джайнізм прапаведуе ненанясенне шкоды ўсім жывым істотам на гэтым свеце. Філасофія і практыка джайнізму заснаваны на самаўдасканаленні душы для дасягнення ўсёведання.
У сучасным свеце джайнізм прадстаўлены невялікай, але ўплывовай рэлігійнай абшчынай (каля 12 млн чалавек, пераважна ў Індыі).
Зноскі
- ↑ а б в Encylopédie des religions — 1 — Encyclopædia Universalis, 2002. — P. 60. — 657 с. — ISBN 2-85229-922-1
- ↑ Калоны Ашокі
Літаратура правіць
- Культуралогія: Энцыклапедычны даведнік / Уклад. Э. Дубянецкі. — Мн.: БелЭн, 2003. ISBN 985-11-0277-6