Джон Тындаль (англ.: John Tyndall, 2 жніўня 1820, Ірландыя4 снежня 1893, Сурэй) — брытанскі фізік, хімік.

Джон Тындаль
англ.: John Tyndall
Дата нараджэння 2 жніўня 1820(1820-08-02)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 4 снежня 1893(1893-12-04)[1][3][…] (73 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька John Tyndall[d][6]
Жонка Louisa Charlotte Tyndall[d][7]
Род дзейнасці фізік, glaciologist, альпініст, вынаходнік, філосаф, пісьменнік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера фізіка[8], эксперыментальная фізіка[8], цеплавое выпраменьванне[8], Рассейванне святла[8] і Гляцыялогія[8]
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Майкл Фарадэй і Friedrich Stegmann[d][9]
Член у
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў Лайлін-Брыдж, Ірландыя. Пасля заканчэння сярэдняй школы ў 1839 годзе працаваў тапографам-геадэзістам у брытанскай арміі (1840—1843) і на будаўніцтве чыгунак (1844—1847). Адначасова скончыў (1844) механічны інстытут у Прэстане. У 1847—1848 і 1851—1853 гг. выкладаў у Куінвуд-каледжы (Хэмпшыр). У 1848—1851 гг. слухаў лекцыі ў Марбургскім і Берлінскім універсітэтах. З 1853 г. — прафесар Каралеўскага інстытута ў Лондане (у 1867—1887 гг. — Дырэктар).

Патлумачыў чаму ў неба блакітны колер. Прычына — так званы «эфект Тындаля», пры якім прамень святла, які рассейваецца, мае выгляд блакітнаватага конусу. Аптычныя даследаванні вучонага ляглі ў аснову сучаснай оптавалаконнай сувязі. Тындаль падтрымліваў працы Луі Пастэра па апрацоўцы харчовых прадуктаў.

Зноскі

  1. а б John Tyndall // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Brozović D., Ladan T. John Tyndall // Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
  3. Lundy D. R. John Tyndall // The Peerage
  4. Czech National Authority Database Праверана 29 студзеня 2023.
  5. Find a Grave — 1996.
  6. Lundy D. R. The Peerage
  7. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  8. а б в г д Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  9. а б в Матэматычная генеалогія — 1997.

Спасылкі правіць