Дразафі́лы (Drosophila) — род насякомых сямейства пладовых мушак атрада двухкрылых.
Цела даўжынёй 2—4,5 мм, стракатае, матавае або бліскучае, жаўтаватае, жаўтлява-карычневае ці амаль чорнае; брушка нярэдка з цёмнымі плямамі або палосамі, галава жоўтая. Крылы празрыстыя, часта з зацемненымі папярочнымі жылкамі, радзей з цёмнымі плямамі. Вочы ярка-чырвоныя. Дразафілы валодаюць каляровым зрокам.
Адрозніваецца звыш 1000 відаў. Пашыраны ўсюды, больш шматлікія ў тропіках і субтропіках (напр., на Гавайскіх астравах больш за 300 відаў). Трапляюцца на кветках, часта на дрэвавых соках, вінных і фруктовых заводах, у памяшканнях для агародніны і садавіны. Найбольш вядомая дразафіла звычайная, або пладовая мушка (Drosophila melanogaster). На Беларусі адзначана каля 30 відаў.
Асаблівасці біялогіі
правіць
Жывяцца сокам раслін, прадуктамі гніення агародніны і садавіны. Лёгка разводзяцца ў лабараторных умовах, аб’ект генетычных даследаванняў.
У самцоў даволі складаныя шлюбыя паводзіны, якія ўключаюць шлюбныя танцы і «песні» (самец вібрыруе крыламі, выдаючы спецыфічныя гукі).
Лічынкі развіваюцца на субстратах расліннага паходжання. Жыццёвы цыкл кароткі (у некаторых відаў ад яйца да мухі каля 10 дзён).
