Дужкі

	[ ]
Квадратныя дужкі
Пунктуацыя
апостраф	(’ ')
дужкі	([ ], ( ), { }, ⟨ ⟩)
двукроп’е	(:)
коска	(,)
працяжнік	(‒, –, —, ―)
шматкроп'е	(…, ..., . . .)
клічнік	(!)
кропка	(.)
дэфіс	(‐)
дэфіс-мінус	(-)
пытальнік	(?)
двукоссе	(“ ”, ‘ ’, « », ‹ ›)
кропка з коскай	(;)
касая рыса (слэш, дроб)	(/, ⁄ )
Словараздзяляльнікі
прабел	( ) ( ) ( )
інтэрпункт	(·)
Асноўная тыпаграфіка
амперсанд	(&)
камерцыйнае at	(@)
зорачка (астэрыск)	(*)
адваротная касая рыса	(\)
маркер спісу (буліт)	(•)
цыркумфлекс	(^)
крыжык	(†, ‡)
градус	(°)
перавернуты клічнік	(¡)
перавернуты пытальнік	(¿)
актаторп (рашотка, хэш)	(#)
знак нумара	(№)
знак дзялення	(÷)
парадкавы індыкатар	(º, ª)
працэнт, праміле, мільённая доля	(%, ‰, ‱)
абзац	(¶)
рыска	(′, ″, ‴)
знак параграфа	(§)
тыльда	(~)
падкрэсленне	(_)
вертыкальная рыса	(¦, \|)
Інтэлектуальная ўласнасць
знак аховы аўтарскага права	(©)
знак аховы сумежных правоў	(®)
сімвал знака абслугоўвання	(℠)
знак аховы сумежных правоў ; для фанаграмы	(℗)
таварны знак	(™)
Знакі валют
знак валюты (агульны)	(¤)
	знакі валют (канкрэтныя)
	(₳ ฿ ₵ ¢ ₡ ₢ ₠ $ ₫ ৳ ₯ € ƒ ₣ ₲ ₴ ₭ ℳ ₥ ₦ ₧ ₱ ₰ £ ₹ ₨ ₪ ₸ ₮ ₩ ¥ ៛)
Рэдкая тыпаграфіка
астэрызм	(⁂)
інтэрабанг	(‽)
іранічны знак	(؟)
Іншае
	Дыякрытычныя знакі
	Шпацыя
У іншых пісьменнасцях
	Армянская пунктуацыя
	Кітайская пунктуацыя
	Гэты шаблон: глядзець; размовы; правіць;

Дужкі — парныя знакі, якія выкарыстоўваюцца ў розных галінах.

Адрозніваюць:

круглыя () дужкі;
квадратныя [] дужкі;
фігурныя {} дужкі;
вуглавыя <> дужкі (або <> у ASCII-тэкстах).

Правілы пастаноўкі дужак у беларускай мове правіць

У дужкі бяруцца ўстаўныя словы, спалучэнні слоў і сказы, якія аб'яднаны з асноўным сказам сэнсавай сувяззю і служаць у якасці заўваг, удакладненняў і пад: Узялі мы вуды, кацялок для юшкі, сачок (на ўсякі выпадак) і рушылі на рыбалку (А. Якімовіч).

У дужкі бяруцца словы і спалучэнні слоў (разам з адпаведным знакам прыпынку), якія выражаюць рэакцыю, адносіны слухачоў да чыёй-небудзь прамовы, выказвання, рэплікі:

А н і с і м....Таму кожны павінен атрымаць сваю долю. (Воклічы: «Правільна!»)

С а к р а т а р. Ці будуць пытанні да прысутных? (Галасы: «Хопіць!»)

У дужкі бярэцца прозвішча аўтара або прозвішча аўтара і крыніца (назва твора), з якой прыводзіцца цытата: Каля пасады лесніковай цягнуўся гожаю падковай стары, высокі лес цяністы (Я. Колас. «Новая зямля»).

Пасля цытаты, непасрэдна за якой у гэтым жа радку ў дужках змяшчаецца спасылка на аўтара або на аўтара і крыніцу (г. зн. перад адкрывальнай дужкай), захоўваецца адпаведны знак прыпынку –– пытальнік, клічнік або шматкроп'е: Прыгадаліся знаёмыя радкі: «Чым сустрэла мяне мая вуліца, як я выходзіў?» (А. Куляшоў. «Сцяг брыгады»).

У дужкі бяруцца рэмаркі аўтара ў драматургічным творы:

А л ь ж б е т а (убягае, трымаючы ў руцэ клінок з тварагом). Што гэта ў вас тут парабілася, мае міленькія?

П а ў л і н к а. Кабыла дзядзькава ўцякла ці хто ўкраў. (Ідзе, садзіцца на ложак і шые) (Я. Купала).

Пасля ўстаўной канструкцыі (перад закрывальнай дужкай) ставіцца пытальнік, клічнік або шматкроп'е, якія патрабуюцца кантэкстам, а кропка не ставіцца: І толькі школа (я адразу ўбачыў яе і беспамылкова пазнаў) стаяла за гародамі, бліжэй да лесу (І. Шамякін).