Дэнамінацыя (рэлігія)
Дэнамінацыя (ад лац.: denominatio — пераназванне) — у рэлігіязнаўстве тып[1] рэлігійнай арганізацыі ў хрысціянстве. Спецыфічнай характарыстыкай дэнамінацыі з’яўляецца яе прамежкавы характар у адносінах да секты і царквы. Дэнамінацыя прызнае іншыя рэлігіі і вераванні і знаходзіцца ў станоўчых адносінах з грамадствам[2][3][4][5][6]. Упершыню паняцце ўведзена амерыканскім багасловам Х. Р. Нібурам у кнізе «Сацыяльныя вытокі дэнамінацыяналізму» («The social sources of denominationalism»)[7].
Ад царквы дэнамінацыя запазычае адносна высокую сістэму цэнтралізацыі і іерархічны прынцып кіравання, адмову ад палітыкі ізаляцыянізму ў адносінах да дзяржавы і грамадства, прызнае магчымасць духоўнага адраджэння для любога веруючага чалавека[8][9][10]. З сектай жа яе збліжае адносна невялікі перыяд існавання, пераважны ўпор на рэлігійную дзейнасць, у веравучэнні наяўнасць якасных адрозненняў ад традыцыйных цэркваў і проціпастаўленне сябе ім, прэтэнзія на выключнасць установак і каштоўнасцей, ідэя богавыбранніцтва[8][9][10].
Акрамя таго, тэрмін дэнамінацыя выкарыстоўваецца ў штодзённым словаўжыванні ў якасці сіноніма слова канфесія.[2][11].
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ Васильева Е. Н. Идеальный и конструктивный типы: грани различия // Альманах современной науки и образования. Тамбов: «Грамота», 2008. № 4 (11): Педагогика, психология, социология и методика их преподавания. В 2 ч. Ч. 2. С. 48-50.
- ↑ а б Протестантизм: Словарь атеиста / Под общ. ред. Л. Н. Митрохина. — М.: Политиздат, 1990.— С. 92. ISBN 5-250-00373-7
- ↑ Философский словарь на Словари Online.ru
- ↑ Социологический словарь на Словари Online.ru
- ↑ Гараджа В. И. Религиеведение. Глава III. Религия как социальный феномен. 3. Типы «человека религиозного» и типология религиозных организаций.
- ↑ Словарь специальных терминов(недаступная спасылка) Архівавана 26 снежня 2011. // Волков Ю. Г., Добреньков В. И., Нечипуренко В. Н., Попов А. В. Социология. М., 2003.
- ↑ Niebuhr H. R. The social sources of denominationalism. N. J., 1929.
- ↑ а б Степаненко В. И. Социология (краткий курс лекций). 10.4. Структура религиозной организации, церковь, секта(недаступная спасылка) Архівавана 14 лютага 2008.
- ↑ а б Гидденс Э. Социология. Глава 14. Религия. Типы религиозных организаций.
- ↑ а б Основы религиоведения: Учебник. Раздел первый. Гл. III, § 2 / Под ред. И. Н. Яблокова. — М.: Высш. шк., 1994. — 368 с. ISBN 5-06-002849-6
- ↑ Введение(недаступная спасылка) Архівавана 5 лютага 2018. // Пучков П. И., Казьмина О. Е. Религии современного мира. — М., 1997. — 286 с.
Літаратура правіць
- Васильева Е. Н.. Типология «церковь-секта» Вебера-Трёльча и её развитие в западном и отечественном религиоведении: автореферат дис. … кандидата философских наук: 09.00.13 / Васильева Елена Николаевна; [Место защиты: Ин-т философии РАН]. — Москва, 2008. — 32 с.
- Протестантизм: Словарь атеиста / Под общ. ред. Л. Н. Митрохина. — М.: Политиздат, 1990.— С. 92. ISBN 5-250-00373-7