Збруцкі ідал
Збруцкі ідал — помнік X—XIII стагоддзяў славянскага паганскага культу, каменны ідал, знойдзены ў рацэ Збруч (прыток Днястра ) каля вёскі Лычкаўцы (цяпер Тэрнопальская вобласць, Украіна) у 1848 годзе[1]. Уяўляе сабой чатырохгранны слуп вышынёй 2,67 м, высечаны з шэрага вапняка. Слуп падзелены на тры фрызы (яруса), на кожным з якіх у тэхніцы нізкага рэльефу высечаны розныя выявы. Ідал вянчае круглая шапка[2]. Як мяркуецца, ідал быў устаноўлены ў свяцілішчы славянскага гарадзішча Бохіт у складзе Збручскага культавага цэнтра[1].
| ||
| Збруцкі ідал. X—XIII стагоддзі | ||
| Матэрыял | Камень | |
|---|---|---|
| Археалагічны музей, Кракаў | ||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | ||
Зноскі
- ↑ а б Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2004—2017.
- ↑ Петрухин В. Я. Русь в IX—X веках. От призвания варягов до выбора веры / Издание 2-е, испр. и доп. — М.: ФОРУМ: Неолит, 2014. С. 359—362.