Каланіялізм

Каланіялізм — сістэма панавання групы прамыслова развітых краін (метраполій) над астатнім светам у XVI—XX стагоддзях. Каланіяльная палітыка — гэта палітыка эксплуатацыі з дапамогай ваеннага, палітычнага і эканамічнага прымусу народаў, краін і тэрыторый пераважна з іншанацыянальным насельніцтвам, як правіла, эканамічна менш развітых.

Каланізацыя свету 1492—2008

Злом каланіяльнай сістэмы (дэкаланізацыя) адбыўся ў другой палове XX стагоддзя з набыццём незалежнасці Індыяй і шэрагам афрыканскіх краін. Але і ў посткаланіяльны перыяд развітыя заходнія краіны захоўваюць сваё эканамічнае (а часам і палітычнае) панаванне над многімі краінамі Трэцяга свету (неакаланіялізм).

Гл. таксама

• Каланіяльныя імперыі
• Каланіяльная вайна
• Нацыянальна-вызваленчы рух
• Посткаланіялізм
• Неакаланіялізм
• Халодная вайна
• Рух недалучэння
• Алфавітны спіс сучасных залежных тэрыторый свету
• Спіс краін і тэрыторый свету, якія калі-небудзь былі калоніямі, па іх метраполіям

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Каланіялізм