Канкар-Пунсум
Канкар-Пунсум — гара ў Бутане, адна з найвышэйшых яго пунктаў. Мае вышыню над узроўнем мора 7570 м і адносную вышыню каля 2990 м, з’яўляецца найвышэйшай непакоранай вяршыняй у свеце.
| Канкар-Пунсум | |
|---|---|
 | |
| Найвышэйшы пункт | |
| Абсалютная вышыня | 7 570 м |
| Адносная вышыня | 2 995 м |
| Першае ўзыходжанне | не пакорана |
| Размяшчэнне | |
| 28°02′49″ пн. ш. 90°27′18″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Горная сістэма | Гімалаі |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Упершыню апісаная ў 1922 годзе, але з-за тапаграфічных хібаў не была ўстаноўлена дакладная прыналежнасць спрэчнай памежнай гары Кітаю ці Бутану. Пасля дазволу ў 1983 годзе ў Бутане альпінізму, у 1985 і 1986 гадах былі зроблены чатыры спробы ўзыходжання на гару, якія ўсталявалі прыналежнасць Канкар-Пунсум Бутану, а Кула-Кангры вышынёй 7554 м — Тыбету. У 1994 годзе Бутан забараніў узыходжанне на горы вышынёй больш за 6000 м з-за павагі да мясцовай веры, а ў 2003 годзе альпінізм быў цалкам забаронены. У 1998 годзе японская экспедыцыя выявіла жаданне падняцца на гару з кітайскага боку, але не атрымала дазволу ад уладаў, каб пазбегнуць міжнародных ускладненняў, аднак у 1999 годзе паднялася на вяршыню Канкар-Пунсум Паўночны (Ліянканг-Кангры, 7535 м), заявіўшы, што Канкар-Пунсум цалкам ляжыць на поўнач ад мяжы і, такім чынам, належыць Кітаю. Гэты пункт гледжання была падтрымана ўладамі Кітая і Японіі.
Артыкулу нестае спасылак на крыніцы. |