Канцэнтрацыя часціц

Канцэнтра́цыя часці́ц — фізічная велічыня, роўная стаўленню ліку часціц N да аб'ёму V, у якім яны знаходзяцца:

Канцэнтрацыя
$n={\frac {N}{V}}$
Размернасць	L−3
Адзінкі вымярэння
СІ	м−3
СГС	см−3

$n={\frac {N}{V}}$.

Размернасць з сістэме СІ $[n]=1/m^{3}$, у сістэме СГС — $[n]=1/cm^{3}$.

Калі канцэнтрацыя з'яўляецца функцыяй каардынаты $n=n({\vec {r}})$, то пад канцэнтрацыяй разумеюць адносіны:

$n({\vec {r}})=\lim _{V\rightarrow 0}{\frac {N}{V}}$

Такім чынам:

$N=\int \limits _{V}n(\mathbf {r} )\,\mathrm {d} V$.

Аднак, такое ўяўленне з'яўляецца ў вялікай ступені ўмоўным, паколькі канцэнтрацыя (як, напрыклад, і тэмпература) адносіцца да макрапараметраў і з большага губляе сэнс пры пераходзе да бясконца малога аб'ёму.

Формулы, у якіх прысутнічае канцэнтрацыя

$p=nkT$ — ціск ідэальнага газу

$\lambda ={\frac {1}{{\sqrt {2}}\pi D^{2}n}}$ — Сярэдняя даўжыня свабоднага прабегу малекулы газу, дзе D — эфектыўны дыяметр малекулы

$\nu =(1/4)n<v>$ — Лік удараў малекул газу аб адзінку паверхні сценкі за адзінку часу, дзе $<v>$ — сярэдняя хуткасць малекул