Каэфіцыент паглынаннябезразмерная фізічная велічыня, якая характарызуе здольнасць цела паглынаць падаючае на яго выпрамяненне. У якасці літарнага пазначэння выкарыстоўваецца грэчаская [1].

Вызначэнне правіць

Лікава каэфіцыент паглынання роўны адносіне патоку выпрамянення  , паглынутага целам, да патоку выпрамянення  , што ўпала на цела [1][2]:

 

Сума каэфіцыента паглынання і каэфіцыентаў адлюстравання, прапускання і рассейвання раўняецца адзінцы. Гэта сцвярджэнне вынікае з закона захавання энергіі.

У тых выпадках, калі спектр падаючага выпрамянення настолькі вузкі, што выпрамяненне можна лічыць монахраматычным, кажуць аб монахраматычным каэфіцыенце паглынання. Іншая ўжывальная ў такіх акалічнасцях назва мае тое ж значэнне, — паглынальная здольнасць[3] цела.

Калі спектр падаючага на цела выпрамянення шырокі, то адпаведны каэфіцыент паглынання называюць інтэгральным.

У агульным выпадку значэнне каэфіцыента паглынання цела залежыць як ад уласцівасцей самога цела, так і ад вугла падзення, спектральнага саставу і палярызацыі выпрамянення.

Каэфіцыент унутранага паглынання правіць

У большай ступені характарызуе здольнасць паглынаць выпрамяненне матэрыяламі, а не целамі. Адпаведна, у адрозненне ад каэфіцыента паглынання ў яго вызначэнні выкарыстоўваецца не агульны паток  , які ўпаў на на паверхню цела, а паток  , што прайшоў праз уваходную паверхню цела.

Такім чынам, каэфіцыент унутранага паглынання   вызначаецца з суадносін[1]:

 

Паток   пры гэтым звязаны з   роўнасцю:

 

дзе   — каэфіцыент адлюстравання.

У агульным выпадку, пры распаўсюджванні паралельнага пучка выпрамянення ў асяроддзі, дзе адначасова мае месца паглынанне і рассейванне выпрамянення, каэфіцыент унутранага паглынання звязаны з натуральнымі паказчыкамі паглынання   і рассейвання   суадносінамі:

 

дзе   - адлегласць, пройдзеная выпрамяненнем у асяроддзі.

Гл. таксама правіць

Заўвагі правіць