Клятва ў зале для гульні ў мяч
Клятва ў зале для гульні ў мяч (фр.: Serment du jeu de paume) — першы адкрыты выступ трэцяга саслоўя супраць караля ў самым пачатку Вялікай Французскай рэвалюцыі, тое, што адбылося ў версальскай зале для гульні ў мяч 20 чэрвеня 1789 года.
Гісторыя правіць
На генеральных штатах 1789 года найбольш радыкальная група дэпутатаў, якая прадстаўляла трэцяе саслоўе, 17 чэрвеня стала называць сябе Устаноўчым сходам. Праз тры дні, з’явіўшыся ў залу пасяджэнняў, дэпутаты выявілі яе дзверы замкнутымі, з прыстаўленым да яе каравулам, — па каралеўскім загадзе (не звязанаму, зрэшты, з палітыкай: у караля была жалоба па сыну, памерламу 4 чэрвеня ва ўзросце сямі з паловай гадоў ад сухотаў).
Не ведаючы прычын забароны і баючыся пачатку рэпрэсій, 577 дэпутатаў на чале з Баі сабраліся ў найбліжэйшай зале для гульні ў Жа-дэ-Пам, які належаў брату караля. Там яны прынеслі ўрачыстую прысягу не разыходзіцца і збірацца ўсюды, дзе запатрабуюць абставіны, пакуль не будзе створана і зацверджана на трывалых падставах канстытуцыя каралеўства. За прагаласавалі 576 прысутных з 577. Адзіным дэпутатам, які адмовіўся даць прысягу, быў Жазэф Мартэн-Дош, прадстаўнік ад Кастэльнадары[1]. Тэкст прысягі склаў натарыус Жан-Батыст Беўер.
Тым самым трэцяе саслоўе адкрыта прадэманстравала непаслушэнства волі Людовіка XVI, які выконваў жалобу па свайму старэйшаму сыну і па старадаўняй традыцыі лічыў якія-небудзь грамадскія зборышчы ў гэты час недарэчнымі. Матывы забароны на сход дэпутатам, праўда, у той час не былі вядомыя. Трымаючыся клятвы, яны працягвалі штодня збірацца ў зале для гульні ў мяч, пакуль па патрабаванні караля да іх не далучыліся прадстаўнікі дваранства і духавенства.
Гл. таксама правіць
- Клятва ў зале для гульні ў мяч (карціна) — няскончаная карціна Жака Луі Давіда.
Заўвагі правіць
- ↑ Hanson, Paul R. Historical Dictionary of the French Revolution (англ.). — Lanham, MD: Scarecrow Press, 2004. — ISBN 9780810850521.
Літаратура правіць
- Warren Roberts. Jacques-Louis David and Jean-Louis Prieur, revolutionary artists: the public, the populace, and images of the French Revolution. State University of New York, Press, 2000. Pages 227—269.
- Rolf Reichardt, Hubertus Kohle. Visualizing the Revolution: politics and the pictorial arts in late eighteenth-century France. Reaktion Books, 2008. Pages 91-131.
- Виктор Дюруи. История Франции с древнейших времён. Том 2. ООО БСТ, 2014. С. 349—350.