Леў Іосіфавіч Максімаў
Леў Іо́сіфавіч Максі́маў (нар. 27 чэрвеня 1928) — беларускі дыпламат. Пастаянны прадстаўнік Рэспублікі Беларусь у ААН (1986—1990).
| Леў Іосіфавіч Максімаў | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
| Папярэднік | Анатоль Шэльдаў | ||||||
| Пераемнік | Генадзь Бураўкін | ||||||
| Нараджэнне |
27 чэрвеня 1928 (95 гадоў) |
||||||
| Адукацыя | |||||||
| Дзейнасць | дыпламат | ||||||
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Нарадзіўся 27 чэрвеня 1928 года ў горадзе Вязнікі Уладзімірскай вобласці. Скончыў Маскоўскі дзяржаўны інстытут міжнародных адносін, Беларускі дзяржаўны універсітэт.
З 1951 года на дыпламатычнай працы ў Міністэрстве замежных спраў Беларускай ССР. Працаваў на пасадах кіраўніка Дэпартамента інстытуцыйных арганізацый.
У 1957—1962 гг. — у Дэпартаменце канферэнцыйнага абслугоўвання, Арганізацыя Аб’яднаных Нацый.
У 1972 годзе ў Дэпартаменце тэхнічнага супрацоўніцтва па пытаннях развіцця, затым Дэпартаменце грамадскай інфармацыі. Узначальваў дэлегацыі Беларусі ў ЕОСОК, ЕЭК, Камісіі па правах чалавека і Генеральнай канферэнцыі МАП.
У 1980—1986 гг. — Старшыня беларускай камісіі пры ЮНЕСКА.
У 1980—1986 гг. — намеснік Міністра замежных спраў Беларускай ССР.
У 1986—1990 гг. — Пастаянны Прадстаўнік Беларускай ССР у Арганізацыі Аб’яднаных Нацый[1].