Лошыцкі яр
Лошыцкі яр, або Чорны Яр — урочышча каля былой вёскі Лошыца 1-я на паўднёвых ваколіцах Мінска, дзе ў 1937—1941 гадах у яры органы НКУС праводзілі масавыя расстрэлы. Колькасць ахвяр пэўна не вядома, паводле ацэнак гісторыка Зянона Пазняка, тут знаходзяцца рэшткі 7-10 тысяч рэпрэсаваных.
Гісторыя правіць
Каб схаваць сляды сталінскіх рэпрэсій у 1988 годзе Лошыцкі яр быў часткова засыпаны, а на яго месцы пабудаваны гаражны кааператыў. Спроба з дапамогай валанцёраў-археолагаў пракапаць насыпны слой грунту (канец 1980-х гадоў) не мела поспеху.
З успамінаў З. Пазняка: «У гэтым жа годзе, пасля раскопак у Курапатах я падрыхтаваўся да раскопак у Лошыцы. Але калі я летам перад раскопкамі прышоў сюды, то ўбачыў, што велізарны яр засыпаны, а вакольныя ўзгоркі, на якіх рос сад, скапаныя і грунт ссунуты ў яр» [1].
У 1990-х гадах высілкамі грамадскасці ў Лошыцкім яры ўсталяваны Крыж мучанікам. Штогод на Дзяды ў Мінску праходзяць шэсці да месцаў пахавання ахвяр сталінскіх рэпрэсій, у тым ліку да памятнага крыжа ў Лошыцкім яры.
У 2009 годзе ў сувязі з будаўніцтвам мікрараёна Лошыца гарадскія ўлады Мінска планавалі цалкам засыпаць Лошыцкі яр і правесці праз яго аўтадарогу[2], аднак гэтыя планы выклікалі супраціўленне з боку грамадскасці і не былі рэалізаваны.
Гл. таксама правіць
Зноскі
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх- Валерый Буйвал. Гісторыя Лошыцкага яру
