Лідзія Ільінічна Сцяпанава

Лідзія Ільінічна Сцяпа́нава (руск.: Степа́нова Лидия Ильинична; 10 (22) студзеня 1899 — 13 лістапада 1962) — савецкі рэжысёр дакуметальнага і навукова-папулярнага кіно. Лаўрэат Сталінскіх прэмій (1947, 1948, 1949, 1950, 1951). Член Саюза кінематаграфістаў СССР з 1957 года.

Лідзія Ільінічна Сцяпанава
Дата нараджэння	10 (22) студзеня 1899
Месца нараджэння	Разань, Разанская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	13 лістапада 1962(1962-11-13) (63 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Данскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  РСФСР  СССР
Месца працы	Цэнтральная студыя дакументальных фільмаў[d] Цэнтрнавукфільм[d]
Прафесія	кінарэжысёр
Прэміі
Узнагароды
IMDb	ID 0994431

Біяграфія

Нарадзілася ў горадзе Разань. Скончыла Разанскую Марыінскую жаночую гімназію і Вышэйшыя жаночыя агульнаадукацыйныя курсы імя П. Ф. Лесгафта ў Санкт-Пецярбургу. У 1918—1922 гадах працавала ў Разані ў шэрагу ўстаноў. У 1923 годзе пераехала ў Маскву, працавала на кінафабрыцы «Культкіно». З 1925 года памочнік рэжысёра, са снежня 1926 года — тэхнічны памочнік рэжысёра на здымках 2-х фільмаў пад кіраўніцтвам рэжысёра Я. М. Пасельскага на Маскоўскай аб’яднанай кінафабрыцы «Саўкіно», пазней працавала рэдактарам-мантажорам. З 1928 гоода Л. І. Сцяпанава рэжысёр маскоўскіх кінафабрык — «Саўкіно», «Саюзкіно», «Саюзкінахронікі» (з 1944 года — Цэнтральная студыя дакументальных фільмаў). У час Вялікай Айчыннай вайны з 15 лістапада 1941 года па жнівень 1942 года знаходзілася ў эвакуацыі разам з кінастудыяй у горадзе Куйбышаў. З 20 ліпеня па 31 жніўня 1943 года знаходзілася ў вайсковых частках Заходняга фронту, дзе праводзіла кіназдымкі (разам з кінааператарам і рэжысёрам Р. Б. Гікавым) для фільма «Арлоўская бітва». 10 лютага 1953 года звольненая са студыі разам з асноўнымі членамі здымачнай групы фільма «Па Краснадарскаму краю» па асабістым распараджэнні І. В. Сталіна. Пасля яго смерці была прынята на кінастудыю «Маснавукфільм».

Памерла Л. І. Сцяпанава 13 лістапада 1962 года. Пахавана на Новых Данскіх могілках у Маскве.

Творчасць

Працы Л. І. Сцяпанавай адлюстроўвалі найважнейшыя падзеі ў жыцці СССР. У якасці рэжысёра акрамя кінастудыі ЦСДФ прымала ўдзел у здымках на «Масфільме», «Таджыкфільме», Куйбышаўскай студыі кінахронікі, Алма-Ацінскай студыі мастацкіх і хранікальных фільмаў, Ташкенцкай студыі мастацкіх і дакументальных фільмаў.

Узнагароды

• Ордэн «Знак Пашаны» (1944)
• Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» (1945)
• Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы» (1948)
• Сталінская прэмія I ступені (1947) — за фільм «Савецкая Эстонія» (1946)
• Сталінская прэмія II ступені (1948) — за фільм «Масква — сталіца СССР» (1947)
• Сталінская прэмія II ступені (1949) — за фільм «Дэмакратычная Венгрыя» (1948)
• Сталінская прэмія II ступені (1950) — за фільм «1 мая 1949 года»
• Сталінская прэмія III ступені (1952) — за фільм «Савецкі Казахстан» (1950)

Узнагароджана двума ордэнамі Венгерскай Народнай Рэспублікі за фільм «Дэмакратычная Венгрыя».

Літаратура

• Сцяпа́нава Лідзія Ільінічна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 317. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Степанова Лидия Ильинична // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
• Степа́нова Лидия Ильинична // Кино. Энциклопедический словарь (руск.) / Гл. ред. С. И. Юткевич; редкол.: Ю. С. Афанасьев, В. Е. Баскаков, И. В. Вайсфельд и др.. — М.: Советская энциклопедия, 1987. — С. 529. — 637 с. — 100 000 экз.

Спасылкі

• Лидия Степанова // Музей ЦСДФ (руск.)
• Лидия Степанова // КИНО-ТЕАТР.Ру (руск.)
• Степанова Лидия Ильинична // КИНО-СССР Архівавана 5 лістапада 2023. (руск.)
• Степанова-Курпель Лидия Ильинична (руск.) // «Память народа» — электронный банк документов периода Великой Отечественной войны
• Степанова-Курпель Лидия Ильинична (руск.) // Музейный комплекс «Дорога памяти»