Лідзія Пятроўна Афанасьева

Лідзія Пятроўна Афанасьева (24 жніўня 1925, пас. Аляксееўка, Варонежская вобласць) — беларускі архітэктар.

Лідзія Пятроўна Афанасьева
Дата нараджэння	24 жніўня 1925(1925-08-24) (98 гадоў)
Месца нараджэння	Панінскі раён, Варонежская акруга[d], Цэнтральна-Чарназёмная вобласць[d], РСФСР, СССР
Альма-матар	Кіеўскі інжынерна-будаўнічы інстытут (1950)
Месца працы	Віцебскграмадзянпраект[d] Белпрампраект
Член у	Саюз архітэктараў СССР
Узнагароды

Біяграфія

Скончыла ў 1950 годзе Кіеўскі інжынерна-будаўнічы інстытут. Працавала ў Віцебскім абласным філіяле Белдзяржпраекта, з 1953 па 1980 г. — архітэктарам, галоўным архітэктарам праектаў у Белпрампраекце.

Член Саюза архітэктараў СССР з 1959 года. Пражывала ў г. Мінск.

Творчасць

Асноўныя працы (у аўтарскім калектыве): жылыя дамы па вул. Кірава ў Віцебску (1952), заводы сілавых паўправадніковых вентыляў у Маладзечне (1973), злічальных машын у Брэсце (1975), корпус друкарні Выдавецтва ЦК КПБ (1972), аўтобусны парк № 5 (1978), рэканструкцыя аўтазавода (1980) у Мінску.

Узнагароды

Узнагароджана ордэнам «Знак Пашаны» (1976).

Літаратура

• Афанасьева Лидия Петровна // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)