Магнітафон (ад магніт і стар.-грэч.: φωνή — гук) — электрамеханічная прылада, прызначанае як для запісу (пераўтварэння гукавых ваганняў у электрамагнітныя і фіксацыі іх на носьбіт), так і для прайгравання раней запісаных на магнітныя носьбіты сігналаў. У якасці носьбіта выкарыстоўваюцца матэрыялы з магнітнымі ўласцівасцямі: магнітная стужка, дрот, дыск, магнітны барабан і г. д.

Marantz PMD-430/CP-430 Pro (1988)

Падзяляюць магнітафоны для запісу гуку (уласна магнітафоны ў строгім значэнні слова) і для запісу відэасігналу (відэамагнітафоны). Магнітафон для тэхнічнага запісу размовы называецца дыктафонам. Магнітафонамі ва ўжытку нярэдка называюць таксама разнастайныя прылады для магнітнай запісу лічбавай і аналагавай інфармацыі не гукавога характару (рэгістратары параметраў тэхнічных прылад, назапашвальнікі вылічальных машын .

Спасылкі правіць