Мікалай Іванавіч Шляга
Мікалай Іванавіч Шляга (1 мая 1935, вёска Перадрэйка, Мазырскі раён, Гомельская вобласць — 25 чэрвеня 2004, Масква) — дзеяч беларускай дыяспары ў Расіі, генерал-палкоўнік (1990).
| Мікалай Іванавіч Шляга | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1 мая 1935 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 25 чэрвеня 2004 (69 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Прыналежнасць | СССР |
| Званне |
 |
| Узнагароды і званні |
            |
Біяграфія правіць
Скончыўшы ваенна-аўтамабільнае вучылішча ў горадзе Калінкавічы (Гомельская вобласць, Беларусь), Мікалай Шляга выкладаў у аўташколе 50-й гвардзейскай мотастралковай дывізіі. У Групе Савецкіх войскаў у ГДР служыў памочнікам начальніка палітаддзела. Па вяртанні з Германіі памочнік начальніка палітычнага аддзела 28-й арміі, зампаліт 293-га Гвардзейскага мотастралковага палка, намеснік, а затым начальнік палітаддзела 28-й гвардзейскай танкавай дывізіі. З 1976 г. працаваў у Маскве, у ЦК КПСС, на пасады інструктара аддзела адміністрацыйных органаў, загадчыка сектара Узброеных Сіл СССР. Праз 8 гадоў па ўласнай просьбе Мікалай Іванавіч быў камандзіраваны на практычную работу ў войска. У 1987 г. яго адклікалі назад у Маскву, у ЦК КПСС. Але неўзабаве, па просьбе Міністэрства абароны, Шляга быў накіраваны ў войскі начальнікам Галоўнага палітычнага ўпраўлення Савецкай Арміі і Ваенна-Марскога Флоту ў званні генерал-палкоўніка. За бездакорную службу ўзнагароджаны чатырма ордэнамі і больш чым 20 медалямі.
У 1991 г. пасля дэпалітызацыя Узброеных сіл па ўласным жаданні пайшоў у запас. Кіраваў акцыянерным таварыствам па падрыхтоўцы кіруючых кадраў, працаваў намеснікам генеральнага дырэктара Цэнтра навучальных інфармацыйных тэхналогій Расіі, намеснікам генеральнага дырэктара ААТ «Межолимпинвест». Вольны час аддаваў грамадскай рабоце, звязанай з беларускім зямляцтвам. У 1998 г. быў абраны старшынёй савета Рэгіянальнай нацыянальна-культурнай аўтаноміі «Беларусы Масквы».
Памёр М. І. Шляга 25 чэрвеня 2004 г. пахаваны на Траекураўскіх могілках у Маскве.
Зноскі
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8 (т. 17)