Мікалай Мікалаевіч Страхаў

Мікалай Мікалаевіч Стра́хаў[4] (руск.: Николай Николаевич Страхов; 16 (28) кастрычніка 1828, Белгарад, Курская губерня — 24 студзеня (5 лютага) 1896) — расійскі філосаф, публіцыст, літаратурны крытык, член-карэспандэнт Пецярбургскай акадэміі навук (1889).

Мікалай Мікалаевіч Страхаў
руск.: Николай Николаевич Страхов
Дата нараджэння 16 (28) кастрычніка 1828[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 студзеня (5 лютага) 1896[2] (67 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці літаратурны крытык, філосаф, журналіст, перакладчык, пісьменнік, гісторык літаратуры
Навуковая сфера філасофія
Навуковая ступень магістр і Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[d]
Альма-матар
Узнагароды
ордэн Святога Станіслава I ступені ордэн Святога Уладзіміра 3 ступені ордэн Святой Ганны 2 ступені
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

У кнігах «Свет як цэлае» (рус. Мир как целое, 1872), «Аб вечных ісцінах» (рус. О вечных истинах, 1887), «Філасофскія нарысы» (рус. Философские очерки, 1895) вышэйшай формай пазнання лічыў рэлігію, крытыкаваў сучасны матэрыялізм, а таксама спірытызм; у публіцыстыцы падзяляў ідэі прыналежнасці да «глебы», т. зв. «почвенничества». Артыкулы пра Л. Талстога (у тым ліку пра «Вайну і мір»); першы біёграф Ф. Дастаеўскага.

Зноскі

Літаратура правіць

Спасылкі правіць