Міхаіл Дзмітрыевіч Конанаў
Міхаіл Дзмітрыевіч Конанаў (1906—1972) — падпалкоўнік Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).
| Міхаіл Дзмітрыевіч Конанаў | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 21 студзеня 1906 | ||||||
| Месца нараджэння | |||||||
| Дата смерці | 9 мая 1972 (66 гадоў) | ||||||
| Месца смерці | |||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Грамадзянства | |||||||
| Прыналежнасць |
 СССР |
||||||
| Род войскаў | бранятанкавыя войскі | ||||||
| Гады службы | 1930—1959 (з перарывам) | ||||||
| Званне |
 |
||||||
| Бітвы/войны |
Савецка-фінская вайна, Вялікая Айчынная вайна |
||||||
| Узнагароды і званні |
|
||||||
Біяграфія правіць
Міхаіл Конанаў нарадзіўся 21 студзеня 1906 года ў вёсцы Бобр (цяпер — пасёлак у Крупскім раёне Мінскай вобласці Беларусі). У 1930—1931 гадах праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі. У 1937 годзе Конанаў скончыў Ленінградскі тэхналагічны інстытут. У 1939 годзе ён паўторна быў прызваны ў армію. Удзельнічаў у баях савецка-фінскай вайны. Скончыў курсы ўдасканалення каманднага саставу. З 1941 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Прымаў удзел у баях на Ленінградскім і 1-м Беларускім франтах. Да восені 1944 года маёр Міхаіл Конанаў камандаваў 51-м танкавым батальёнам 220-й асобнай танкавай брыгады 5-й ударнай арміі 1-га Беларускага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Польшчы[1].
Батальён Конанава паспяхова прарваў варожую абарону і першым у брыгадзе выйшаў да ракі Піліца, захапіў і ўтрымліваў пераправы праз яе. Падчас пераследу адступаючых нямецкіх войскаў батальён знішчыў каля 5 варожых апорных пунктаў і першым уварваўся ў горад Скернявіцы, разграміўшы ў вулічных баях прыблізна полк пяхоты[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 26 кастрычніка 1944 года за «ўзорнае выкананне заданняў камандавання, мужнасць і гераізм, праяўленыя ў Вісла-Одэрскай аперацыі» маёр Міхаіл Конанаў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка»[1].
16 красавіка 1945 года ў час баёў на подступах да Берліну Конанаў атрымаў цяжкае раненне і быў адпраўлены ў шпіталь. Пасля вайны ён працягнуў службу ў Савецкай Арміі. У 1951 годзе ён скончыў Вышэйшую афіцэрскую бранятанкавую школу. У 1959 годзе ў званні падпалкоўніка Конанаў быў звольнены ў запас. Пражываў у Ленінградзе, працаваў інжынерам на Адміралцейскім заводзе. Памёр 9 мая 1972 года, пахаваны на Вялікаохцінскіх могілках Санкт-Пецярбурга[1].
Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга і Аляксандра Неўскага, двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, шэрагам медалёў[1].
У гонар Конанава названая вуліца ў яго родным пасёлку[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д е Міхаіл Дзмітрыевіч Конанаў на сайце «Героі краіны»
Літаратура правіць
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Буров А. В. Кононов Михаил Дмитриевич. Ленинградский инжинер / Твои Герои, Ленингад, 2-е изд., доп. Л.: Лениздат, 1970.
- Воробьёв В. П., Ефимов Н. В. Герои Советского Союза. Справочник — СПб., 2010.
- Голушко И. М. Танки оживали вновь. — И.: Воениздат, 1977.