Насельніцтва Антыгуа і Барбуды

На 2018 год ўсё насельніцтва Антыгуа і Барбуды (каля 100 тыс.чал.) пражывае на востраве Антыгуа. Да ўрагана Ірма (верасень 2017) насельніцтва Барбуды складала 1638 чалавек, усе яны напярэдадні катастрофы былі эвакуяваны на Антыгуа.

Дынаміка колькасці насельніцтва правіць

 
Полава-ўзроставая піраміда, 2016

Пачынаючы з 1990-х насельніцтва Антыгуа паступова расце, у 2017 натуральны прырост склаў каля 1 %, міграцыйны — каля 0,2 %[1]. Эканамічныя поспехі маленечкай дзяржавы дазволелі пераадолець негатыўныя тэндэнцыі 1980-х, калі склаўся пагрозлівы для існавання нацыі ўзровень эміграцыі. З таго часу шмат антыгуанцаў жыве па-за межамі краіны, пераважна ў Вялікабрытаніі, ЗША, Канадзе. Ў 2010-я асноўны прыток імігрантаў прыходзіўся на Дамініканскую рэспубліку, Ямайку, Гаяну, Нігерыю

Расавы і этнічны склад правіць

 
Карнавал на Антыгуа

Большасць антыгуанцаў маюць заходнеафрыканскае, брытанскае, мадэйрыянскае паходжанне. Гэта абумоўлівае перавагу цёмнага спектру ў адценнях скуры: 91 % насельніцтва краіны — негры і мулаты, 4,4 % — метысы і самба, 1,7 % — белыя, астатнія маюць пераважна азіяцкае паходжанне (усходнія індыйцы ды іншыя). На Антыгуа жывуць каля 4,5 тыс. грамадзян ЗША, гэта буйнейшая дыяспара на англамоўных усходніх Карыбах.

Мовы правіць

Дзяржаўнай мовай з’яўляецца англійская, гутарковай — яе крэольская форма (з дамешкам афрыканскіх словаў і сінтаксісу), якой цураюцца вышэйшыя класы грамадства. Шмат прыказак, што ўжываюцца на астравах, вы пачуеце ў Заходняй Афрыцы. Антыгуанскі акцэнт адрозніваецца ад барбуданскага. Каля 10 000 чалавек валодаюць іспанскай мовай.

77 % насельніцтва — хрысціяне, пераважна пратэстанцкіх дэнамінацыяў (адвентысты і інш.), каталікоў толькі 8 %. Іншыя веры: растафарыянства, іслам, бахаізм.

Гараджане складаюць усяго чвэрць насельніцтва краіны, амаль усе яны (21 000) жывуць у сталіцы — горадзе Сент-Джонсе. Адзіны горад на Барбудзе — Кодрынгтан — разбураны і па сёння нежылы.

Зноскі