Няроўнасць Чабышова

Няроўнасць Чaбышова, таксама вядомая як няроўнасць Б’енэме-Чaбышова, — няроўнасць з тэорыі меры і тэорыі імавернасцей. Яна была ўпершыню сфармулявана Б’енэме ў 1853 годзе (праўда, без доказу), а пасля даказана Чабышовым. Няроўнасць, якая выкарыстоўваецца ў тэорыі меры, з’яўляецца больш агульнай чым тая, што выкарыстоўваецца ў тэорыі імавернасцей — у тэорыі імавернасцей выкарыстоўваецца яе вынік.

Няроўнасць Чaбышова ў тэорыі імавернасцей правіць

У тэорыі імавернасцей, няроўнасць Чaбышова гарантуе, што ў любым размеркаванні імавернасцей, «амаль усе» значэнні будуць блізкія да сярэдняга, больш дакладна, доля значэнняў, аддаленых ад сярэдняга больш чым на   стандартных адхіленняў, не большая за  . Інакш кажучы, няроўнасць дае ацэнку імавернасці таго, што выпадковая велічыня прыме значэнне, далёкае ад свайго сярэдняга. Няроўнасць Чaбышова з’яўляецца вынікам няроўнасці Маркава.

Фармулёўкі правіць

Няхай выпадковая велічыня   вызначана на імавернаснай прасторы  , а яе матэматычнае чаканне   і дысперсія   канечныя. Тады

 

дзе  

Калі  , дзе   — стандартнае адхіленне і   тады атрымаем

 

У прыватнасці, выпадковая велічыня з канечнай дысперсіяй адхіляецца ад сярэдняга больш, чым на   стандартныя адхіленні, з імавернасцю менш   Яна ж адхіляецца ад сярэдняга на   стандартныя адхіленні з імавернасцю менш   Іншымі словамі, у граніцах   (2-х стандартных адхіленняў) знаходзяцца па меншай меры   значэнняў, а ў граніцах   знаходзяцца па меншай меры   значэнняў.

Для найважнейшага выпадку аднамадальных размеркаванняў Няроўнасць Высачанскага — Пятуніна  (руск.) істотна ўзмацняе няроўнасць Чaбышова, уключаючы ў сябе дзель   і набліжае няроўнасць Чaбышова да правіла трох сігм (ужываецца для нармальнага размеркавання). Як вынік, размеркаванне змяняецца, і ў граніцах   знаходзяцца «амаль усе» (а дакладней,  ) значэнні выпадковай велічыні.

Няроўнасць Чaбышова ў тэорыі меры правіць

Гл. таксама правіць

Літаратура правіць

Спасылкі правіць