Павел Яўгенавіч Лукомскі

Павел Яўгенавіч Луко́мскі (11 (23) ліпеня 1899 — 8 красавіка 1974) — савецкі ўрач-тэрапеўт, кардыёлаг і педагог. Доктар медыцынскіх навук, прафесар. Акадэмік Акадэміі медыцынскіх навук СССР (1963). Заслужаны дзеяч навукі РСФСР (1967). Герой Сацыялістычнай Працы (1969).

Павел Яўгенавіч Лукомскі
Дата нараджэння	11 (23) ліпеня 1899
Месца нараджэння	Сувораўскі штаб[d], Беластоцкі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Дата смерці	8 красавіка 1974(1974-04-08) (74 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	кардыялогія
Месца працы	Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d] Чалябінскі медыцынскі інстытут[d] 2-і Маскоўскі дзяржаўны медыцынскі інстытут імя М. І. Пірагова
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	прафесар, акадэмік АМН СССР
Альма-матар	Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d] (1923)
Навуковы кіраўнік	Д. Д. Плятнёў, Д. А. Бурмін
Партыя	КПСС
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія

П. Я. Лукомскі нарадзіўся ў мястэчку Сувораўскі штаб (у сучаснай Гродзенскай вобласці Беларусі). У 1923 годзе скончыў медыцынскі факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. У 1923—1926 гг. праходзіў ардынатуру, пасля яе застаўся на кафедры шпітальнай тэрапіі. У 1927 годзе асістэнт, потым кіраўнік кафедры факультэцкай тэрапіі і прапеўдэтыкі ўнутраных хвароб, з 1943 г. прафесар. Да 1949 г. працаваў у Чалябінскім медыцынскім універсітэце. З 1949 г. загадчык кафедрай факультэцкай тэрапіі і адначасова галоўны тэрапеўт Міністэрства аховы здароўя СССР. З 1953 г. П. Я. Лукомскі — загадчык кафедрай шпітальнай тэрапіі 2-га Маскоўскага медыцынскага інстытута (сучасны Расійскі нацыянальны даследчы медыцынскі інстытут імя М. І. Пірагова).

Памёр П. Я. Лукомскі 8 красавіка 1974 г. Пахаваны на Новадзявочых могілках у Маскве.

Навуковая дзейнасць

П. Я. Лукомскаму належаць працы па этыялогіі гіпертанічнай хваробы, атэрасклерозу і іншых сардэчна-сасудзістых захворванняў. Апублікаваў больш за 170 навуковых прац, у т.л. 4 манаграфіі. Узначальваў Навуковы Савет па сардэчна-сасудзістым захворванням пры Прэзідыуме Акадэміі медыцынскіх навук СССР. З'яўляўся адным з арганізатараў і першым старшынёй Усесаюзнага кардыялагічнага таварыства, з 1966 года — галоўным рэдактарам часопіса «Кардыялогія».

Узнагароды і званні

• Медаль «Серп і Молат» Героя Сацыялістычнай працы
• 2 ордэны Леніна
• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
• Дзяржаўная прэмія СССР 1969 г.
• медалі
• Заслужаны дзеяч навукі РСФСР
• Ганаровы член навуковых кардыялагічных таварыстваў ГДР, ПНР, ЗША.

памяць

• У горадзе Чалябінску мемарыяльная дошка на доме, у якім жыў П. Я. Лукомскі.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9). — С. 365.

Спасылкі

• Павел Яўгенавіч Лукомскі на сайце «Героі краіны»
• Гісторыя кафедры шпітальнай тэрапіі № 1 Расійскага нацыянальнага даследчага медыцынскага інстытута імя М. І. Пірагова Архівавана 22 снежня 2016. (руск.)
• Степанова А. Е. П. Е. Лукомский (К 100-летию со дня рождения) // Кардиология, 1999. — № 9. — С. 4—7.(недаступная спасылка) (руск.)