Паўночна-Заходняя група войск

Паўночна-Заходняя група войск (ПЗГВ) — аператыўна-стратэгічнае аб’яднанне (група войск) Савецкіх Узброеных Сіл, а пазней УС РФ. Існавала ў перыяд з 1991 па 1994 год на тэрыторыі краін Прыбалтыкі.

Паўночна-Заходняя група войск

Аб’яднанне ўтворана 15.11.1991, калі Эстонія, Літва і Латвія ўжо аддзяліліся ад СССР. На той момант яна налічвала 150 тысяч вайскоўцаў[1], 682 танкі, 2504 баявых браняваных машын, 1265 гармат і мінамётаў, 588 самалётаў, 141 верталёт[2].

Значная частка войск (у асноўным з 11-й гвардзейскай агульнавайсковай арміі) склала сухапутную групоўку Балтыйскага флоту. Па дамове з урадамі трох прыбалтыйскіх рэспублік апошнія расійскія войскі па ўзгодненым графіку летам 1994 г. пакінулі іх тэрыторыю.

Крыніцы правіць

  1. Архивированная копия(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 30 мая 2016. Праверана 17 чэрвеня 2015.
  2. Читать «Генштаб без тайн» — Баранец Виктор Николаевич — Страница 88 — ЛитМир

Літаратура правіць

  • Феськов В. И., Голиков В. И., Калашников К. А., Слугин С. А. Вооружённые Силы СССР после Второй мировой войны: от Красной Армии к Советской (часть 1: Сухопутные войска) / под науч. ред. В. И. Голикова. — Томск: Изд-во НТЛ, 2013. — 640 с. — 500 экз. — ISBN 978-5-89503-530-6.