Радыеімуналагічны метад

Радыеімуналагічны метад (РІА), таксама ізатопны імуналагічны аналіз, (англ.: Radioimmunoassay, RIA) - метад колькаснага вызначэння біялагічна актыўных рэчываў у біялагічных вадкасцях, заснаваны на канкурэнтным злучэнні шуканых стабільных і аналагічных ім маркіраваных радыенуклідам рэчываў са спецыфічна злучаемымі сістэмамі, з наступнай дэтэкцыяй на спецыяльных лічыльніках - радыеспектраметрах.

Упершыню метад быў распрацаваны Саламонам Берсанам і Разалін Сасмэн Ялаў ў 1950-х гадах. З дапамогай гэтага метаду яны вывучалі кліранс інсуліну ў хворых дыябетам. Р. Ялаў атрымала за гэта Нобелеўскую прэмію ў 1977 годзе. Для маркіроўкі антыцелаў або антыгенаў часцей за ўсё выкарыстоўваецца ізатоп ёду 125I, які мае перыяд паўраспаду 60 дзён і высокую ўдзельную радыеактыўнасць.

Спасылкі правіць