Раймунд IV Тулузскі

Раймунд IV Тулузскі, Раймунд Сен-Жыльскі (10421105) — сын Понса Тулузскага і Альмодзіс дэ ла Марш. У 1094 годзе пасля смерці брата Вільгельма IV Тулузскага стаў графам Тулузы, быў таксама графам Трыпалі з 1102 па 1105 гады.

Раймунд IV Тулузскі
фр.: Raymond IV de Toulouse
Сцяг граф Тулузы
1088 — 1105
Папярэднік Гільём IV
Пераемнік Бертран
Граф Праванса
1063 — 1105
Папярэднік Бертран I
Пераемнік Стаў маркізам Праванса
Маркіз Праванса
1093 — 1105
Папярэднік Бертран II
Пераемнік Бертран II
Герцаг Нарбоны
1088 — 1105
Папярэднік Новае ўтварэнне
Пераемнік Бертран
1-ы Граф Трыпалі
1099 — 1105
Папярэднік Новае ўтварэнне
Пераемнік Бертран II
Нараджэнне каля 1040-я
Смерць 22 чэрвеня 1105 ці 28 лютага 1105[1]
Род House of Toulouse[d]
Бацька Понс[d]
Маці Альмадыс дэ ла Марш[d]
Жонка unknown of Provence[d][2], Mathilde de Hauteville[d][3] і Elvira of Castile[d][3]
Дзеці Alphonse Jourdain[d] і Bertrand, Count of Toulouse[d]
Веравызнанне каталіцтва
Дзейнасць феадал
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

У першыя гады свайго графства Раймунд быў пабожным свецкім лідарам руху за рэформы папства. Перад прапаведаваннем Першага крыжовага паходу Папа Урбан II, імаверна, заручыўся гарантыямі ўдзелу Раймунда, які адным з першых і далучыўся да яго. У 1096 годзе пакінуў Тулузу, з ім была жонка, малы сын і папскі легат. На стальцы пакінуў старэйшага сына.

Прыбыўшы ў Канстанцінопаль, стаў адным з галоўных кіраўнікоў паходу, старэйшым і таленавіцейшым з іх. Нягледзячы на тое, што першапачаткова не ўпадабаў візантыйскага імператара Аляксея I Камніна і адмовіўся ад клятвы вернасці яму, Раймунд стаў самым верным прыхільнікам тэрытарыяльных інтарэсаў імператара ў крыжовым паходзе, часам на шкоду сабе.

Пасля дапамогі ў захопе Антыёхіі ў турак (3 чэрвеня 1098) Раймунд беспаспяхова спрабаваў схіліць Баэмунда I, князя франкскіх крыжакоў, вярнуць горад Аляксею. Потым арганізаваў паход на Іерусалім і ўдзельнічаў у яго ўзяцці (15 ліпеня 1099). Відаць, адмовіўся ад іерусалімскай кароны крыжакоў, якая затым была перададзена Готфрыду Бульёнскаму, герцагу Ніжняй Латарынгіі. Нягледзячы на тое, што сварыўся з Готфрыдам, яны разам адбілі напад на Іерусалім егіпецкіх Фацімідаў. З 1100 года Раймунд ад імя Аляксея блакіраваў пашырэнне на поўдзень Антыёхійскага княства Баэмунда. Ён пабудаваў недалёка ад Трыпалі замак Монс-Перагрынус (Мон-Пелерын), у якім і памёр 22 чэрвеня 1105 года падчас аблогі Трыпалі.

Сям’я правіць

Граф быў тры разы жанаты і двойчы быў змушаны ануляваць шлюб праз занадта блізкія ступені сваяцтва. Спачатку ён узяў у жонкі сваю стрыечную сястру, з якой меў сына Бернарда. У другі раз Раймунд ажаніўся з Мацільдай, дачкой свайго сваяка Рожэра I, караля Сіцыліі. У 1094 годзе трэцяй жонкай Раймунда стала Эльвіра, пазашлюбная дачка караля Кастыліі Альфонса Адважнага, заклятага ворага мусульман.

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. Encyclopædia Britannica
  2. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  3. а б (unspecified title) Праверана 14 снежня 2020.