Вікіпедыя

Роберт Ферчгат

Роберт Фрэнсіс Ферчгат або Фурхгат[12] (англ.: Robert Francis Furchgott, 4 чэрвеня 1916, г. Чарлстан, ЗША — 19 мая 2009, г. Сіэтл, ЗША) — амерыканскі вучоны ў галіне фармакалогіі, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1998 годзе разам з Л. Дж. Ігнарам і Ф. Мурадам «за адкрыццё ролі аксіду азоту як сігнальнай малекулы ў рэгуляцыі сардэчна-сасудзістай сістэмы».

Роберт Фрэнсіс Ферчгат
англ.: Robert Francis Furchgott
Дата нараджэння 4 чэрвеня 1916(1916-06-04)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 19 мая 2009(2009-05-19)[3][4][…] (92 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці біяхімік, урач, фармацэўт, выкладчык універсітэта, хімік, фармаколаг
Навуковая сфера біялогія, біяхімія
Месца працы
Навуковая ступень прафесар
Альма-матар
Член у
Узнагароды Нобелеўская прэмія Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (1998)
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Ферчгат нарадзіўся ў Чарлстане, штат Паўднёвая Караліна, у сям'і Артура Ферчгата (снежань 1884 - студзень 1971), які быў уладальнікам універмага, і Пены (Sorentrue) Ферчгат.

Скончыў універсітэт Паўночнай Караліны ў Чэпел-Хіле ў 1937 годзе і Паўночна-Заходні ўніверсітэт у Чыкага ў 1940 годзе. З 1940 года ў Медыцынскім каледжы Корнелскага ўніверсітэта, з 1949 года ў Вашынгтонскім універсітэце. У 1956-1988 гадах у Медыцынскім цэнтры Дзяржаўнага ўніверсітэта Нью-Ёрка (г. Бруклін),[13] з 1989 года прафесар Медыцынскай школы ўніверсітэта г. Маямі.

У 1978 годзе Ферчгат адкрыў рэчыва ў эндатэліяльных клетках, якое выклікае рэлаксацыю крывяносных сасудаў, або эндатэліяльны фактар рэлаксацыі. Да 1986 года ён вывучыў прыроду гэтага агента і механізм яго дзеяння. Ён выявіў, што адкрыты ім фактар рэлаксацыі ёсць не што іншае як аксід азоту (NO), важны кампанент фізіялогіі сардэчна-сасудзістай сістэмы. Гэта даследаванне было важным у тлумачэнні дзеяння Віягры і іншых медыцынскіх і звязаных са здароўем праблем.

Аўтар навуковых прац па механізмах уздзеяння аксіду азоту ў кардыяваскулярнай сістэме, метабалізме макраэргічных злучэнняў у гладкіх мышцах.

Распрацаваў тэорыю рэцэптарнага ўзаемадзеяння, склаў класіфікацыю адрэнарэцэптараў.

Ферчгат, які быў яўрэем,[14] пражыў большую частку свайго жыцця ў Вудмеры (англ.: Woodmere), Нью-Ёрк (Лонг-Айлэнд). Ён быў жанаты з Ленорай Мандельбаум (люты 1915 - красавік 1983)[15] з 1941 года да яе смерці ва ўзросце 68 гадоў. У іх было тры дачкі: Джэйн, Сьюзэн і Тэры. Яго дачка, Сьюзэн, была плённай мастачкай у контракультуры Сан-Францыска і сузаснавальніцай Kerista Commune. Роберт Ферчгат пазней пабраўся шлюбам з Маргарэт Галахер Рот, якая памерла 14 сакавіка 2006 года.[16]

Ферчгат памёр 19 мая 2009 года[17] ў Сіэтле.

Узнагароды правіць

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. ↑ Robert F. Furchgott // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Robert F. Furchgott // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Robert Furchgott, Nobelist for Work on a Gas, Dies at 92 // The New York Times / J. Kahn — Manhattan, NYC: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2009. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
  4. ↑ Life In Legacy - Week ending Saturday, May 23, 2009
  5. ↑ Robert F. Furchgott dies at 92; scientist won Nobel Prize // Los Angeles Times — LA: 2009. — ISSN 0458-3035; 2165-1736
  6. ↑ Nobel laureate Robert Furchgott dies in Seattle // The Seattle Times — Seattle: 2009. — ISSN 0745-9696; 2642-7192
  7. ↑ Snyder S. H. Obituary: Robert Furchgott (1916-2009). // Nature / M. Skipper — NPG, Springer Science+Business Media, 2009. — Vol. 460, Iss. 7251. — P. 47. — ISSN 1476-4687; 0028-0836 — doi:10.1038/460047A
  8. ↑ Ritter J. M. Endothelial progenitor cells & translational research // Br. J. Clin. Pharmacol. — Wiley-Blackwell, 2009. — Vol. 68, Iss. 4. — P. 477–479. — ISSN 0306-5251; 1365-2125 — doi:10.1111/J.1365-2125.2009.03538.X
  9. ↑ http://www.nndb.com/org/290/000161804/
  10. ↑ http://www.nndb.com/people/159/000134754/
  11. ↑ NNDB — 2002.
  12. ↑ Паводле БЭ
  13. ↑ Solomon H. Snyder: Robert Furchgott (1916–2009). Nobel laureate who pioneered research into nitric oxide. Nature, Band 460, 2009, S. 47
  14. ↑ American Jewish Recipients of the Nobel Prize
  15. ↑ Social Security Death Index
  16. ↑ http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9800E1DB143AF934A25750C0A9609C8B63 The New York Times
  17. ↑ http://www.downstate.edu

Літаратура правіць

  • Raju, T N (2000). The Nobel chronicles. 1998: Robert Francis Furchgott (b 1911), Louis J Ignarro (b 1941), and Ferid Murad (b 1936). Lancet. Vol. 356 (апублікавана 2000 Jul 22). p. 346. PMID 11071225. {{cite book}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
  • Rabelink, A J (1998). Nobel prize in Medicine and Physiology 1998 for the discovery of the role of nitric oxide as a signalling molecule. Nederlands tijdschrift voor geneeskunde. Vol. 142 (апублікавана 1998 Dec 26). pp. 2828–30. PMID 10065255. {{cite book}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
  • Laufs, U; Erdmann, E (1998). Nitric oxide as a signal molecule in the cardiovascular system. Nobel Prize for Medicine in 1998. Dtsch. Med. Wochenschr. Vol. 123 (апублікавана 1998 Dec 18). pp. 1562–5. doi:10.1055/s-0029-1237297. PMID 9893684. {{cite book}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
  • Hansson, G K; Jörnvall, H; Lindahl, S G (1998). The Nobel Prize 1998 in physiology or medicine. Nitrogen oxide as a signal molecule in the cardiovascular system. Ugeskr. Laeg. Vol. 160 (апублікавана 1998 Dec 21). pp. 7571–8. PMID 9889673. {{cite book}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
  • Nielsen, T T; Sørensen, K E (1998). Discovery of "endogenous nitroglycerin", NO, as cellular signal molecule. Ugeskr. Laeg. Vol. 160 (апублікавана 1998 Dec 21). p. 7567. PMID 9889670. {{cite book}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
  • Mitka, M (1998). 1998 Nobel Prize winners are announced: three discoverers of nitric oxide activity. JAMA. Vol. 280 (апублікавана 1998 Nov 18). p. 1648. doi:10.1001/jama.280.19.1648. PMID 9831980. {{cite book}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
  • Hansson, G K; Jörnvall, H; Lindahl, S G (1998). 1998 Nobel Prize in physiology or medicine. Nitric oxide as a signal molecule in the cardiovascular system. Lakartidningen. Vol. 95 (апублікавана 1998 Oct 21). pp. 4703–8. PMID 9821753. {{cite book}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
  • Furchgott, R F (1996). The 1996 Albert Lasker Medical Research Awards. The discovery of endothelium-derived relaxing factor and its importance in the identification of nitric oxide. JAMA. Vol. 276 (апублікавана 1996 Oct 9). pp. 1186–8. doi:10.1001/jama.276.14.1186. PMID 8827976. {{cite book}}: Праверце значэнне даты ў: |publication-date= (даведка)
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.16: Трыпалі - Хвіліна / Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш. - Мн.: БелЭн, 2003. - 576 с.: іл.

Спасылкі правіць

  Роберт Ферчгат на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Роберт_Ферчгат&oldid=4584639"