Ружанскія могілкі (Слонім)
Ружанскія могілкі — праваслаўныя могілкі ў Слоніме, адны з найстарэйшых у горадзе.
| Ружанскія могілкі | |
|---|---|
.jpg) | |
| 53°05′23″ пн. ш. 25°18′43″ у. д.HGЯO | |
| Размяшчэнне | |
| Краіна | |
| Вобласць | Гродзенская вобласць |
| Раён | Слонімскі раён |
| Месцазнаходжанне | Ружанская вуліца |
| Пахаванні | |
| Нацыянальны склад | беларуска-польскі |
 | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Гісторыя правіць
У 1596 годзе ў Брэсце была заключаная рэлігійная унія паміж праваслаўнай царквой Вялікага княства і каталіцкім касцёлам. Утварылася новая плынь хрысціянства — уніяцтва, да якога далучыліся праваслаўныя святары Слоніма, а Ружанскія могілкі сталі месцам пахавання ўніятаў. І заставаліся такімі да моманту аб’яднання ўніяцтва з праваслаўем у 1839 годзе.
Таксама на могілках пахавана шмат польскіх жаўнераў часоў Польскай Рэспублікі. У 1995 годзе галава Слонімскага аддзела саюза палякаў Леанарда Раўкоўская запрасіла добраахвотнікаў з Польшчы, каб прывесці ў парадак польскую частку могілак. На запрашэнне адгукнуліся люблінскія палякі-студэнты (біёлаг, філолаг, гісторыкі). Таксама былі і тутэйшыя добраахвотнікі колькасцю 51 чалавек, але збольшага гэта былі пажылыя людзі. Цягам 20 дзён яны прыбіралі могілкі.
У жніўні 1942 года на Ружанскіх могілках урачыста пахавалі самаахоўцаў. Увосень таго ж года была ўшанаваная іхняя памяць з удзелам шмат якіх тутэйшых кіраўнікоў.
Пахаваныя на могілках правіць
- Станіслаў Бельскі (памёр у 1923 годзе) — доктар медыцыны[1].
- Гуга Хрыстафоравіч Ваншафэ (1857—1906) — грамадзянскі інжынер.
- Антон Карніцкі (1912—1944) — беларускі жывапісец, аўтар партрэтаў, нацюрмортаў, тэматычных карцін.
- Міхаіл Іванавіч Лявіцкі (1761—1831) — генерал ад інфантэрыі, удзельнік руска-французскай вайны 1812 года. У 1832 г. устаноўлена надмагілле з чырвонага граніту ў выглядзе саркафага[2].
- Аляксандр Лявонавіч Міхальчык (1909—1945) — удзельнік нацыянальна-вызваленчага руху ў Заходняй Беларусі. У 1967 г. па магіле пастаўлена стэла[3].
- Васіль Мацвеевіч Разанцоў (1827—1901) — палкоўнік Усцюжскага палка, камандовец пяхотнага Яраслаўскага палка[1].
- Фёдар Міхайлавіч Сінічкін (1901—1962) — удзельнік грамадзянскай і савецка-фінляндскай войнаў, адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху на тэрыторыі Баранавіцкай вобласці БССР у гады Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (1944). У 1970 г. на магіле пастаўлена стэла[4].
- Хрызастом-Лаўрэнцій-Дамінік Татур (1811[5]—1876) — слонімскі павятовы маршалак, бацька Генрыха Татура[6].
- Аляксандр Андрэевіч Шыла — чырвонаармеец, які загінуў 18.9.1939 г. у час вызваленчага паходу Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь. У 1940 г. ва магіле пастаўлены абеліск[7].
-
Магіла генерала Міхаіла Лявіцкага -
Магіла грамадзянскага інжынера Гуга Ваншафэ
_4.jpg)
.jpg)
Зноскі
- ↑ а б Могілкі людзей, якіх нядаўна хавалі ўсім Слонімам, Занядбаныя Архівавана 14 ліпеня 2020.
- ↑ 1236. Магіла Лявіцкага Міхаіла Іванавіча // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Гродзенская вобласць. — 371 с., іл.
- ↑ 1237. Магіла Міхальчыка Аляксандра Лявонавіча // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Гродзенская вобласць. — 371 с., іл.
- ↑ 1238. Магіла Сінічкіна Фёдара Міхайлавіча // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Гродзенская вобласць. — 371 с., іл.
- ↑ Хрызастом Іванавіч Тартур
- ↑ У Слоніме знайшлі магілу бацькі археолага і калекцыянера Генрыха Татура (фота)
- ↑ 1239. Магіла Шылы Аляксандра Андрэевіча // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Гродзенская вобласць. — 371 с., іл.