Сабор Сан-Джорджа Маджорэ
Сабор Сан-Джорджа Маджорэ (італ.: San Giorgio Maggiore) — сабор у Венецыі, на востраве Сан-Джорджа Маджорэ. Збудаваны паміж 1566 і 1610 гадамі. Архітэктар — Андрэа Паладзіа; пасля смерці майстра храм дабудоўваў яго вучань Скамоцы.
| Славутасць | |
| Сабор Сан-Джорджа Маджорэ | |
|---|---|
| італ.: San Giorgio Maggiore[1] | |
.jpg) | |
| 45°25′45″ пн. ш. 12°20′36″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | |
| Канфесія | каталіцтва |
| Епархія | Патрыярхат Венецыі[d][2] |
| Благачынне | Патрыярхат Венецыі[d][2] |
| Ордэнская прыналежнасць | бенедыкцінцы[3] |
| Архітэктурны стыль | рэнесансная архітэктура |
| Архітэктар | Андрэа Паладзіа[4] і Вінчэнца Скамоцы[5] |
| Дата заснавання | сакавік 1566 |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.jpg)
Сабор мае тры нефа, у якіх размешчана 6 капэл. Дзве капэлы таксама маюцца ў трансэпце. Галоўны алтар выкананы італьянскім скульптарам Джыралама Кампаньяй і ўпрыгожаны фігурай Хрыста, які стаіць на шары, які падтрымліваецца чатырма евангелістамі.
Званіца ўяўляе сабой квадратную цагляную вежу. Пабудавана ў 1791 годзе на месцы старой, якая абрынулася.
У 1800 годзе ў саборы каранаваўся Пій VII, абраны Папам Рымскім на канклаве, які праходзіў у Венецыі.
У 1808 годзе размешчаны на востраве манастыр, уключаючы сабор, быў зачынены Напалеонам Банапартам. Будынкі былі пераўтвораны ў казармы і зменены да непазнавальнасці. У 1951 годзе манастыр быў набыты графам Выторыё Чыні і адрэстаўраваны.
У саборы знаходзяцца «Тайная вячэра», «Уваскрэсенне Хрыста са святым Андрэем і членамі сям’і Маразіні» і шэраг іншых палотнаў працы Цінтарэта.
У саборы таксама знаходзіцца надмагільны помнік дожа Даменіка Мікеля, збудаваны ў 1640 годзе Бальтазарам Лангенай наўзамен разбуранага.
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ http://www.abbaziasangiorgio.it/visite/ Праверана 4 снежня 2023.
- ↑ а б Le chiese del Patriarcato di Venezia — Italia: 1975. — 475 с.
- ↑ http://www.abbaziasangiorgio.it/visite/ Праверана 9 лютага 2023.
- ↑ Fossaluzza G. San Giorgio Maggiore, vicende storiche e artistiche // La Fondazione Giorgio Cini. Cinquant'anni di storia / U. Agnati — Italia: Electa, 2001. — P. 46. — 339 с. — ISBN 88-435-9672-1
- ↑ Abbazia di San Giorgio Maggiore. Guida alla Basilica / M. Grosso — Italia: abbazia di Praglia, 2019. — P. 20. — 151 с.
Літаратура правіць
- Hartt, Frederick (2006). History of Italian Renaissance Art. Upper Saddle River: Pearson Prentice Hall.
{{cite book}}: Невядомы параметр|coauthors=ігнараваны (прапануецца|author=) (даведка) - Guida d’Italia del Touring Club Italiano — Venezia. 3° ed. ISBN 978-88-365-4347-2
- S. Vianello (a cura di) Le chiese di Venezia. Electa, 1993 ISBN 88-435-4048-3
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сабор Сан-Джорджа Маджорэ
