Самшыт[3] (Búxus) — род раслін сямейства самшытавых. Налічвае больш за 50 відаў (па іншых звестках 70). Пашыраны ў Паўднёва-Усходняй Азіі, Афрыцы, Цэнтральнай і Паўднёвай Еўропе. На Беларусі інтрадукаваны самшыт вечназялёны.

Самшыт

Самшыт вечназялёны (Buxus sempervirens). Каўказ
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Buxus L., 1753


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  28022
NCBI  4001
EOL  61420
GRIN  g:1826
IPNI  81138-3

Апісанне правіць

Вечназялёныя хмызнякі і дрэўцы, растуць павольна, дасягаюць да вышыні 2—12 м (зрэдку 15—20 м). Жывуць да 500 гадоў. Лісце супраціўнае, суцэльнае, скурыстае. Кветкі дробныя, аднаполыя, сабраныя ў галоўчата-коласападобнае пазушнае суквецце. Плод — каробачка.

Драўніна самшыта («пальмавае дрэва») светла-жоўтая, трывалая, ідзе на дробныя дэкаратыўныя вырабы. З-за ўтрымання алкалоідаў усе часткі расліны з’яўляюцца атрутнымі, нават пылок[4]. Таму мёд з самшыту ўжываць небяспечна.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Самшыт у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.14. Мн., 2002, С.143
  4. Сергей Бесараб Ядовитые декоративные растения в саду и огороде. Справочник // Хабр — habr.com, 23 ліпеня 2021, 14:58

Літаратура правіць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 143. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14).

Спасылкі правіць